(ësÏÏSbF!)
jaar
Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 26e jaargang nr. 4 - 2014
Met vriendinnen in Den Oever
v.l.n.r.: Dieuw Metselaar, Maartje
Mulder, Jane Scheltus
voor: Betje Minnes en Tini Metselaar,
1926
wandelden de ene kant op rond om
de kerk, de jongens in tegengestel
de richting! Altijd prijs...Ik
weet niet of pa en ma elkaar voor
het eerst op de kermis hebben ont
moet. Vanuit de Klieftstraat ging
mam vaak even naar haar ouders
in de Nieuwstraat, waar ze altijd
wel wat kon helpen, of wat bood
schappen doen. En dan was er ook
nog de gewoonte om tussen de
middag warm te eten "vanzelf".
(Dat veranderde pas later toen de
schooltijden van Kees, toen we in
Zandvoort woonden en hij in Haar
lem naar school ging, dat noodza
kelijk maakten) en in de middag
werd er meestal niet meer "ge
werkt". Dan moest er verstelwerk
of zo gedaan worden, werd er kle
ding genaaid, ook voor mijn pop
pen (kwamen die lessen nog goed
van pas), sokken gestopt en wel
licht wat boodschappen gedaan,
hoewel die meestal aan huis wer
den bezorgd. Mijn moeder was ook
goed in breien, waarbij een prach
tige Noorse" trui zelfs nog te be
wonderen is op een van mijn
schoolfoto's. Overigens was het in
die tijd ook heel normaal dat er
brieven geschreven werden, zo ook
door mama, in het bijzonder naar
mijn oma en opa in Woudenberg
en naar andere familieleden elders
in het land. De postbezorging liep
als een trein. Volgens mij werd er
twee maal per dag post bezorgd.
Telefoonverkeer was er alleen voor
serieuze zaken. En lang niet ieder
een had een telefoon. Wij al wel,
omdat pa bijvoorbeeld het verslag
van de voetbalwedstrijden van
Succes moest doorbellen naar de
Schager Courant. Maar privé tele
foneren was taboe. In de oorlogsja
ren bleek het soms moeilijk bezoe
ken af te leggen wegens de spertijd.
Toch gingen pa en ma 's avonds wel
bridgen met de buren Ger en Dirk
Kooij aan de overkant. De buren
Kooij en mijn vader (met verschei
dene bridgepartners) hebben heel
lang (pa ook in Zandvoort) in club
verband gespeeld. De eerste begin
selen van dit spel hebben Hajo en
ik dan ook van pa en ma geleerd.
Een enkele keer gingen we wel
naar Den Helder of "zelfs" naar Alk
maar. Ik weet ook dat we wel eens
'helemaal' naar Amsterdam gin
gen, altijd met openbaar vervoer.
Dat zal dan waarschijnlijk wel in
een schoolvakantie hebben plaats
gevonden. Mijn ouders gingen niet
vaak met ons op vakantie. Wel gin
gen we in de zomervakantie naar
Woudenberg, naar de ouders van
mijn vader en altijd met bus en
trein. Oma en opa Klomp hadden
een, in mijn ogen, geweldig groot
huis met een enorme tuin met bes-
senstruiken, perenbomen, appel
bomen, een moestuin, kippen,
noem maar op. Kees en ik logeer
den ook wel eens in Apeldoorn (bij
tante Gré) of in Zandvoort (bij tan
te Dit). Een van de weinige buiten
landse vakanties van mijn ouders
was naar Genève. Mijn moeder
had het er nog vaak over hoe mooi
zij de omgeving daar vond en hoe
ze genoten had van het verblijf in
een hotel. Mam leek erg behou
dend, maar was zeker nieuwsgierig
naar bijvoorbeeld nieuwe (toen
moderne) keukengeheimen. Ik her
inner me haar kroketten, die na
tuurlijkonovertroffen waren, huza
rensalade, en een macaronischotel.
Gerechten die, denk ik, op Wierin
gen, niet algemeen thuis bereid
werden in mijn jeugd. Mijn moeder
was zeer gastvrij en bij verjaarda
gen van Kees en van mij waren veel
kinderen welkom. Spelletjes doen
was zeer geliefd en als pa tijdens
een verjaardag voor de kinderen
een liedje speelde op de piano dan
kon degene die als eerste het liedje
raadde een punt verdienen. Ik
meen dat we dat "Trek aan de bel"
noemden. Mama zal er wel even
moeite mee gehad hebben toen
wij van Hippo, waar zij ten slotte al
haar hele leven had gewoond, in
1957 naar Zandvoort verhuisden,
Ebeltje met haar dochters Dieuw,
Tini en Nel, 10 juni 1934
- 22 -
