Bijna een kwart eeuw in het bestuur
veneniQmQ
hïttOKische
^ëKinQen
Een kwart eeuw of vijfentwintig jaar. Wat klinkt er langer? Ik weet het niet, het is in
ieder geval al een hele tijd. Dat merk ik ook als ik in mijn geheugen terug moet gaan
naar de begintijd van de Historische Vereniging. Ik heb lidnummer 89 en ben dus al
bijna vanaf het begin lid. Hieronder volgen wat herinneringen uit die begintijd.
DOOR MENNO SMIT
Ik ben in 1991 in het bestuur
gekozen en in de loop van dat jaar
penningmeester geworden. Wat
de ledenadministratie betreft,
met 100 leden was dat in het be
gin toen nog niet zo'n omvangrijke
taak. Maar het aantal leden groei
de snel. Ik weet bijvoorbeeld nog
dat Kees Hos zich bij mij opgaf als
lid. Hij wilde lidnummer 173 wor
den (vanwege het schip waar hij
veel tijd instak, de aak WR 173).
Dat kon nog net, ik had kort daar
voor lid nummer 170 bijgeschreven
dus werd Kees nummer 173.
Als penningmeester had ik veel
contact met Jaap en Nel Fijnheer.
Die waren toen ook al heel actief
voor de vereniging. Ze lieten heel
veel foto's namaken en kopieerden
veel teksten over Wieringen. Dit
alles ten behoeve van het archief.
We plukken daar nu nog de vruch
ten van. De bonnetjes moesten
goed opgeborgen worden en alles
goed bijgehouden, want met de
'toestand' met de penningmees
ter van de Stichting Oud Wieringen
nog vers in het geheugen wilde ik
de zaak goed op papier hebben. De
ledenadministratie werd met een
balpen bijgehouden in een schrift
en het jaarlijkse financiële verslag
met behulp van een rekenmachine
opgesteld. Ik heb dat volgehouden
tot 2002. In dat jaar werd Henk de
Graaf penningmeester en die ging
de hele administratie, inclusief de
ledenadministratie, op de compu
ter bijhouden. Ook deze historische
vereniging ging met deze nieuwe
Haan geweest). Vertrek rond
het middag uur en eind van
de middag weer terug, geen
lunch of diner. Voordeel hier
van was wel dat de excursie
toen gratis was en er nu
voor betaald moet worden. I
Bestuursvergaderingen
en de jaarvergadering wer
den gehouden in de voor
malige bibliotheek op het
Kerkplein. Slepen met
tafels en stoelen om al- j
les netjes klaar te zetten.
In het kleine keukentje
van de bibliotheek kof- I
fie zetten, maar daarbij j
ook nog thermoskan-
nen koffie meenemen I
van thuis, zodat we in
de pauze vlot konden
doorschenken.
iedereen d
vaard vind;
moeten bl:
tentoonstellii
verenigineshi;
"gen.
penningmeester op dat vlak dus
over naar het digitale tijdperk.
Het jaarlijkse uitstapje voor de
leden was nog wat eenvoudiger en
dichter bij huis dan waarmee we
nu verwend worden. Als bestem
mingen uit die periode kan ik me
Huisduinen, Poldermuseum Wie-
ringerwaard, West-Fries Museum
in Hoorn en het Betje Wolf/Aagje
Dekenhuis De Rijp/Wormer nog
herinneren. Het vervoer ging met
een bus van De Haan en ik weet
nog dat ik ook een keer zelf de bus
reed, zodat we alleen maar een
klein bedrag aan huur kwijt waren
voor de bus zelf (ik was in de jaren
daarvoor part time chauffeur bij De
Ook het eerste echte boek dat
we hebben uitgegeven staat me
nog goed voor de geest, dat was
'Keileem en zwerfstenen op Wie
ringen' in 1991. Een boekje van 110
bladzijden met een slappe kaft. Om
wat publiciteit te zoeken hebben
we toen nog een prijsvraag uitge
schreven over hoe diep de 'Stien
van Westerklief' in de Wieringer
bodem stak. De mensen dachten
er zeer verschillend over, want
de schattingen liepen uiteen van
enkele centimeters tot meer dan
5 meter. Winnaar was toen Siem
Doorn. Leuk is dat Siem sinds drie
jaar ook in het bestuur van de His
torische Vereniging zit.
Historische Vereniging Wieringen 0 "Op de Hoogte" 26e jaargang nr. 2 - 2014
