Garnalendrogerij Den Oever drogerij zou kosten, namelijk 5000 gulden. Dit bedrag zal bijeen wor den gebracht via aandelen van 20 en 50 gulden. Er wordt berekend dat met een twintigtal deelnemers de drogerij zou kunnen draaien. De ingestelde Commissie van Onder zoek is intussen, met de vraag of zij de garnalen willen afnemen, al naar de Pluimvee Centrale in Beek bergen geweest. Hierop is positief geantwoord. Ook is de Commissie naar Zoutkamp geweest om twee fabrieken te bezichtigen. In een gecombineerde vergadering, ge houden in hotel Centraal te Hippo- lytushoef en onder voorzitterschap van J.J. Tijsen, van de vissersvereni ging D.E.T.V en de motorvissersver- eniging 'Wieringen', met voorzitter Nan Kaan, wordt op 21 juni 1937 officieel besloten over te gaan tot de oprichting van een garnalendro- gerij. Er stemmen 49 mensen voor en 1 tegen. De nieuwe garnalen- drogerij zal niet meer op een schip worden ondergebracht maar bij de Stonteledijk, nog net in de Oe verkoog. De Storkfabriek in Hen gelo zal de machine leveren, maar geeft daarbij meteen aan dat met het drogen van gras en lucerne de machine een stuk productiever zou zijn dan alleen met garnalen. Er komt een proef op de som, een aantal vissers is met de gar- nalenvangst bezig geweest en het bleek dat het ongeveer zes weken lonend zou zijn. Daarna werden de vangsten minder en het en thousiasme daalde. De stemming werd bedrukt, de verwachtingen werden bijgesteld. Zou de garna- lenindustrie voor Wieringen dan toch gedoemd zijn te mislukken? Het werd door een enkeling al een wankele bedrijfstak genoemd. De verdelging van de garnaal om er eendenvoer van te maken, wie doet zo iets? En dan de financien, die altijd meer zijn dan verwacht. Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 26e jaargang nr. 2 - 2014 Totebel op spiering - Noorderhaven Rond de jaren derig gaan er in Den Oever stemmen op om een garnalendrogerij op te zetten. Deze industrie zou niet alleen het visge- bied uitbreiden, maar tevens een bron van inkomsten zijn voor vele vormen van werkgelegenheid. Als een nieuwe bestaansmogelijkheid werd het gezien. Het eindproduct was bestemd voor pluimveevoer, om de eierenproductie te ver hogen. Door de afsluiting van de Zuiderzee ging de visserij ziender ogen achteruit, de inkomsten uit de haring, mossel en palingvangst had zijn beste tijd gehad en de zee graswinning was in zijn geheel ver dwenen. Texel en Zoutkamp had den inmiddels al bewezen dat een drogerij rendabel was. Het was aan de vissers om als een man achter het voorlopige bestuur 'N.V. Wie ringen garnalen en vismeeldroge- rij', te gaan staan. Jac Lont Dz. is een van de bestuursleden. Maar uiteindelijk werd het initiatief de kop in gedrukt door het beleid van hogerhand. De eerste serieuze ver gaderingen beginnen in 1936. Er wordt een erfpacht aanvraag voor oprichting verstuurd. Deze wordt in verband met stankoverlast afge wezen, al scheen de stank niet on gezond te zijn. De gemeente stelt voor een dergelijk bedrijf buiten de gemeentelijke territoriaal te vestigen. Het plan blijft sudderen en in 1937 wordt er een aanvraag gedaan naar het terrein aan de Stontele nabij het Hoofdje, maar voor deze plek wordt er bezwaar gemaakt door de Minister van Bin nenlandse zaken omdat er geen uitweg zou zijn naar de Rijksweg no 7. Voor locatie 2 tekent het De partement van Defensie bezwaar aan en een derde optie lukte ook niet. Er wordt gekozen om een drijvende drogerij op te zetten, dit zou naast geen stankoverlast ver voerskosten schelen, maar ook dit gaat in eerste instantie niet door. Deskundigen raden dit af, maar het plan wordt toch doorgezet. Er wordt met de provincie een over eenkomst gesloten om er een voor een seizoen te huren. Het zit dan al niet mee, in november zorgt een harde zuidoostenwind ervoor dat de drogerij kantelt. Het gevaarte wordt gelicht door een pompboot van De Wit's Bergings- en Trans port onderneming uit Rotterdam. Ook komen de eerste secpticie onder de vissers, maar waar een wil is, is een weg, zo stelt men. De garnalen worden betrekkelijk dicht bij de haven gevangen en de dro gerij ligt in de werkhaven. Mooier kan haast niet. Inmiddels is wel bekend wat het opzetten van een

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 2014 | | pagina 29