Droeve gedachten aan Pinksteren 1933
Op 9 november 1921 werd het huwelijk voltrokken tussen Nan Dirk Lont, geboren
31 mei 1899, zoon van Cornelis Lont en Trijntje Verfaille en Alida Keijzer, geboren 20
oktober 1901, dochter van Anthonius Keijzer en Johanna de Jongh.
-19-
- 1 I
jaar
DOOR TINY
HOOG SC HAG EN-METSELAAR
Daarvoor had het jonge echt
paar al de tegenwerking van hun
ouders moeten overwinnen. De re
den? Nan was protestant en Alida
was katholiek. Ten slotte besloten
Nan en Alida om dan maar onge
huwd te gaan samenwonen. Toen
het eerste kind zich aandiende
moest er toch getrouwd worden en
gaven de ouders toestemming. Het
paar kon inwonen bij Jacob Keijzer,
weduwnaar van Maartje Rotgans,
op voorwaarde dat zij hem tot aan
zijn dood zouden verzorgen. Jacob
Keijzer was boer op Oosterklief, hij
had studie gemaakt van het gene
zen van ziek vee, waarmee hij an
dere boeren behulpzaam was. Nan
begon op de boerderij enkele koei
en te melken. Hij was behalve boer
ook melkventer. De melk van zijn
koeien ventte hij uit met de bak
fiets. Later kwamen er producten
van de Zuivelfabriek Lutjewinkel
bij, die bij hem werden bezorgd om
bij zijn klanten uit te venten met
paard en wagen.
De eerste kinderen werden ge
boren:
Trijntje, 27 januari 1922
Johanna, 30 augustus 1925
Cornelis, 13 november 1927
Antonia, 28 april 1929
Nellie Maria, 9 oktober 1932
Het werd Pinksteren 1933. De
eerste pinksterdag van 1933, op
4 juni, was een prachtige zomerse
dag. Jong en oud genoot van het
mooie weer. Niets wees er op dat
zich op deze mooie zonnige dag
een verschrikkelijke tragedie zou
afspelen. Van de gebeurtenissen
van die dag wordt verslag gedaan
in verschillende krantenartikelen
die elkaar tegenspreken. Het juiste
verhaal wordt nu verteld door zoon
en broer Kees.
Vader Nan was een harde wer
ker die zichzelf geen rust gunde,
maar deze dag maakte hij een uit
zondering en ging met zijn zwager
naar de motorraces in Alkmaar. De
Wieringermeer was net ingepol
derd. Voor de afwatering was het
Wieringerrandkanaal gegraven,
waarvan de kanten nog steil en
glad waren. De oudste kinderen
van Nan en Alida speelden met
de andere kinderen uit de buurt.
Ze kwamen bij moeder Alida om
te vragen of ze naar de dijk van
het randkanaal mochten. Omdat
Antonia (Tonnie) en Cornelis (Kees)
er ook oudere kinderen bij waren
die zij wel vertrouwde gaf zij toe
stemming. Alleen Kees mocht van
haar niet mee omdat hij altijd on
voorzichtig was en zich steeds be
zeerde. Toen de kinderen net weg
waren kreeg zij een angstig voor
gevoel en, met haar jongste kind
in de wagen en zwanger van Toon,
rende zij samen met Kees achter
de kinderen aan. Het was al te laat!
Ze hoorden de kinderen gillen en
om hulp schreeuwen. Buurman Jan
Blom van Westerklief hoorde het
ook en kwam er ook op af. Hij kon
zwemmen en sprong direct in het
water. Moeder Alida deed ook een
wanhopige poging om haar kinde
ren te redden. Zij stond al tot haar
knieën in het water maar door het
huilen van Kees, die zich aan haar
vastklampte, kon zij met moeite
worden tegengehouden om nog
Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 26e jaargang nr. 2 - 2014
Trijntje, Kees en Johanna (Joop)
