Vliegtocht over Wieringen
Velen zullen zich de groote vliegmachine herinneren, die verleden week over Hol-
landsch Noorderkwartier kruiste. Wij vonden hiervan een beschrijving in de N. Rott.
Crt. En het zal onzen lezers wel interesseren, wanneer wij een gedeelte van deze be
schrijving overnemen, nm. de vliegtocht over Wieringen, dat dan ook de hoofdscho
tel van de reis vormt. Onder meer schrijft de correspondent:
Uit de Wieringer Courant van 22 augustus 1919
Een vliegtuig van het type FK 23 Bantam dat over Wieringen vloog staat in Het
Rijksmuseum in Amsterdam. De ontwerper was de Nederlander Frits Koolho
ven. In 1917 ontwierp Koolhoven de FK 23 Bantam (de naam verwijst naar een
Javaanse vechthaan). Het toestel was in dienst bij de Engelse luchtmacht, (bron:
website Rijksmuseum Amsterdam)
"Dan richt zich weer het vlieg
tuig, in den afgrond onder ons
veegt haar schaduw over de on
diepe, troebele Waddenzee; wij
zijn boven het groene Wieringen
en heel in de verte, en toch zoo na
bij, ietwat vaag in de zee nevelen,
teekent zich den rudimentairen
vorm van Noord-Holland het eiland
Texel af.
Draper zet den motor af en laat
geleidelijk het vliegtuig dalen; het
fluitend gesuis van de schroef is
niet zóó luid, dat het voeren van
een gesprek onmogelijk is. Terwijl
wij in glijvlucht over het dorpje
Hippolytushoef strijken en wij vor
men van menschen, voertuigen en
vee weder kunnen onderscheiden,
wijzen wij hem den geheel uit bak
steen opgetrokken toren van het
vlek Oosterland, met zijn stompe
punt geheel op den Noordelijke
uithoek van het eiland. Lager en
lager dalen wij; sneller wordt de
polsslag, in ons hoofd krijgen wij
een gevoel van verdooving in de
ooren een stekende pijn. Dat is
het gevoel, dat ik mij herinner ge
had te hebben jaren geleden bij
de afdaling in een caisson, met
gecomprimeerde lucht gevuld; de
te plotselinge overgang van de ijle
in de normale lucht veroorzaakt
een druk op de oorvliezen, welke
de nog veel geringere inwendige
luchtdruk niet neutraliseert. In
breede kringen dalen wij boven
het torentje van Oosterland, cirke
len er rakelings omheen, boven het
dak van het simpel ex-kroonprin-
selijk woonverblijf. De koeien in de
weide maken dolle caprioolen, als
in haar prilste jeugd; de eilanders
zijn om het oude kerkje te hoop
geloopen. Nooit hebben zij van zoo
nabij een zo monsterachtig-groote
vliegmachine gezien, mannen en
vrouwen verloochenen hun on
verstoorbare Hollandsche kalmte,
lachen en wuiven, zelfs zien wij er
enkelen op hun klompen dansen.
Ongeveer een kwartier lang
spiralen wij zoo in sierlijke zwen
kingen om de eenvoudige pastorie
met het roode dak, met het sim
pele, boersche bleekveldje, door
een goedig hekje gescheiden van
het sintelpaadje, dat leidt naar het
kerkplein. Het paleis van hem, die
eens bestemd was een wereldrijk
te beheerschen I Het kwartier van
hem, die onverwinnende leger
scharen aanvoerde! De Engelsman
achter het stuurrad lacht "a grim
smile". De deur staat open; even
zien wij vaag in het portaal een
lange gedaante verschijnen; aan
de opvallende magere hooge bee-
nen, omsloten door bruine kap
pen, meenen wij die gedaante te
herkennen. Maar zoodra hij uit de
vensters van de kajuit der vliegma
chine een fototoestel op zich ge
richt ziet, trekt de man zich terug,
om zich niet meer te vertoonen
aan ons
Tot zoover willen wij den cor
respondent van de "Rotterdam
mer" volgen. Echter kunnen wij
niet nalaten aan dit artikel een
kleinigheid toe te voegen.... Wij
hebben gehoord, dat velen, die op
de ELTA voor het eerst een lucht
reis meemaken een allerakeligst
gevoel krijgen en aan het eind van
het liedje zoo onpasselijk worden,
dat ze iets overkomen, wat men
bij kleine kinderen vies noemt. Of
dit de correspondent van boven
staande ook is overkomen, weten
Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 25e jaargang nr. 4 - 2013
