CSIRO Visserijonderzoek
- 19 -
Historische Vereniging Wieringeri "Op de Hoogte" 25e jaargang nr. 4 - 2013
en als hij de motorfiets heel in de
verte hoort aankomen verkondigt
hij dat luid schreeuwend. Simon
loopt altijd op klompen als hij thuis
is en die staan bij de achterdeur. Si
mon vertelt veel over Noord Stroe
en Wieringen aan zijn kinderen. De
eerste drie jaar van Marions leven
praat hij alleen maar Nederlands
met haar. Zo vertelt Simon aan zijn
kinderen dat de paling die in de
zee werd gevangen in zoet water
bewaard kon worden voor ze naar
de veiling werd gestuurd. Hij ver
telt ook over het feit dat de bood
schappen met paard en wagen aan
huis bezorgd werden, zoals krui
denierswaren, melk, brood en pe
troleum. En over hoe hij schaatste
en dat ze op zaterdagmorgen naar
school moesten. Hij was niet zo
als andere Australische vaders, hij
sprak met een Nederlands accent
en op zekere dag bracht hij Mari
on in verlegenheid door haar naar
haar basketbalclub te brengen op
de motorfiets, terwijl hij zijn klom
pen droeg. De vrienden van zijn
kinderen waren gefascineerd door
de klompen die in Australië niet
bekend waren. Marion was erg
geïnteresseerd in navigatiemetho-
den. Hij zette zijn sextant op in de
voortuin op het grasveld en toonde
haar de afbeeldingen van de zon
en vertelde haar hoe de zeelieden
konden navigeren door middel van
de stand van de zon. Marion was
verbaasd om de zon onderstebo
ven te zien in de spiegel van de
sextant. Simon vertelde haar toen
over de lengte en de breedte. Hij
had ook een sterrenalmanak met
een hard kaft, daarin stonden alle
sterren vermeld met alle posities
op verschillende data. Toen er in
januari een keer een nieuwe al
manak met de post werd bezorgd
vroeg Marion waarom hij een nieu
we had gekocht. "Deze is toch nog
goed?" Simon heeft toen uitgelegd
Simon Halfweeg met links Terry en
rechts Marion
dat de posities van de sterren con
stant veranderen en dat er elk jaar
een nieuwe gekocht moest wor
den. Hij leerde Marion ook de be
ginselen van morse met zijn eigen
morsegever. Dit apparaat werkte
met geluids- en lichtsignalen. Mari
on heeft dit apparaat nog steeds in
haar bezit. Met Sinterklaas en met
Kerstmis had Simon het heel zwaar,
dan had hij vreselijk heimwee naar
zijn familie en Noord Stroe. Die da
gen was hij heel stil en zijn vrouw
Pauline zei dan tegen de kinderen,
laat pappa maar met rust. De vol
gende dag was hij weer de oude.
Marion met de inmiddels weer
in bijna originele staat teruggebrachte
seinsleutel van haar vader
Het volgende avontuur van Si
mon had te maken met de regering
en wel met de CSIRO- Common
wealth Scientific and Industrial
Research Organisation. Dit is ver
gelijkbaar met TNO. Hij werkte aan
boord van het onderzoekschip MS
Warreen van 1947 tot 1951. Dit
was waarschijnlijk het werk dat hij
het leukste vond en ongetwijfeld
was hij er zeer bedreven in. Hij re
pareerde hier ook de kapotte vis
netten met speciaal gereedschap,
een ambacht dat hij op Wieringen
had geleerd.
Simon had zijn mede beman
ningsleden als gezelschap en Pauli
ne had haar kinderen en haar uitge
breide familie. Simon reed op een
motorfiets, de eerste is een BSA
Bantam en de tweede een 250cc
Ariel. Hij droeg een oliejas en laar
zen als hij met zijn motorfiets op
pad is. Ze hebben een galah (roze
kaketoe, red.) "Pinkie" als huisdier
Twee gaiahs, inheemse papegaaien.
Een dergelijke vogel hadden ze als
huisdier
