-sm
L
Nederlandse
Kampioenschappen,
30 januari 1950 te
Westzaan
Demi-finale
Finale
-11 -
werd hierbij vaak vergezeld door
zijn meisje, Grie Omis en haar oom
Piet Klein (aannemer te Smerp).
Nan Rotgans en Grie Omis
Oom Piet had een auto en was
een groot supporter van Nan. Het
hoogtepunt in de sportcarrière van
Nan was wel het Kampioenschap
van Nederland in 1950 te West-
zaan. Hierna volgden nog vele over
winningen in Noord-Holland en
Friesland tot in Overijssel aan toe.
Later zocht Nan het wat dichter bij
huis, hij deed mee aan de visserij
wedstrijden tussen de vissers van
Harlingen, Makkum en Zoutkamp.
Op drieëndertigjarige leeftijd deed
Nan nog één keer mee aan de Ne
derlandse Kampioenschappen en
werd toen vierde. Dit was het laat
ste grote evenement waaraan hij
mee deed. Nan Rotgans een be
kende naam bij IJsclub Voorwaarts.
Eerst al hardrijder en toen hij daar
mee stopte vervulde hij jarenlang
de functie van penningmeester in
het bestuur.
Tijdens het losrijden in dikke
lange jassen werden de winnaars
door het publiek al aangewezen.
Maar de finale werd een finale zon
der Friezen. Ondanks dat de kam
pioen Pomper, Hofma, Charisius en
Zeldenthuis aan de start versche
nen en ook Abe Lenstra zich had
ingeschreven. Die deed achteraf
toch niet mee, want kort voor de
start kwam er telefoontje dat de
grote voetballer zich had terugge
trokken. De duizenden kleumende
toeschouwers klepperden tijdens
de demi-finale een ritmische klom
penmars op het ijs. Er werd fel ge
streden om de titel op de baan van
Lambert Melisz. in Westzaan. Vele
malen werd er te vroeg gestart,
zodat de vlag soms wel tien keer
neergehaald moest worden, voor
dat de schaatsers konden starten.
Met opgestroopte mouwen ver
dedigde Nan zijn kansen. Toch kon
hij niet op tegen de felle sprint van
Janmaat. Die al zijn ritten overtui
gend gewonnen had, maar waar
van de tijden slechter waren over
de drie finaleritten. De finaleritten
duurde lang, daarom speelde de
West Zaanse fanfare Crescendo,
een paar pittige marsen. En er wa
ren twee Amsterdamse schoon-
rijdsters die de kijkers tot uitbun
digheid brachten. Zo erg, dat de
omroeper het publiek moest ma
nen om ruimte voor de pirouette
van de dames te maken.
Van Eykeren uit Badhoevedorp
kwam in de demifinale tegen Nan
Rotgans uit. Van Eykeren verloor in
de eerste rit bij de start zoveel, dat
zijn regelmatige streken en een ver
bazende eindsprint, de achterstand
niet meer ongedaan kon maken. In
de tweede rit reden de schaatsers
met de wind mee (het was gebrui
kelijk één rit in de richting van het
dorp te rijden). Opvallend was dat
Nan het kampioenschap behaalde,
ondanks dat hij in de finale twee
maal verslagen werd door Van der
Nagel en Janmaat. Zijn snelle rit te
gen Jongert van 14,9 seconden gaf
de doorslag.
Nan Rotgans en Theo Janmaat
Na de laatste rit in de finale na
men omstanders Theo Janmaat op
de schouders en kondigden een
spreekkoor de nieuwe Nederlands
kampioen aan. Weliswaar had Jan
maat de laatste rit gewonnen, maar
dit had met minstens drie meter
voorsprong moeten gebeuren, wil
de hij de tijd van Nan Rotgans ver
beteren. Zo ging de uitbundigheid
over op de aanhangers van Nan,
toen hij door de luidspreker van
het stadion werd aangekondigd
Historische Vereniging Wieringen "Op de Hoogte" 25e jaargang nr. 4 - 2013
