- 27 -
Samenwerking met IJsclub
Westerland
Er werden in samenwerking met Westerland rit
ten georganiseerd via het Wieringerrandkanaal.
Als er zuidoostenwind was werd het ijs hobbelig,
er werd dan water op het ijs gespoten met een
grote pomp. Alleen bracht het meestal niet veel,
want het water dat op het ijs werd gespoten, werd
te zwaar en hierdoor zakte het ijs. Later werd dit
met een brandweerpomp gedaan, waardoor het
water beter verneveld kon worden. Op verschil
lende plaatsen werden er gaatjes in het ijs van
de Zuiderhaven gemaakt om het water omhoog
te pompen, dit kon alleen bij lichte vorst, want
vroor het te streng dan bevroren de slangen. Het
mooiste was als het flink vroor, het na een paar
dagen flinke vorst begon te dooien en daarna
weer flink ging vriezen, dan werd het ijs mooi
glad.
David Louwerse heeft nooit in het bestuur ge
zeten, maar was de vaste veger van de baan. Jan
ging samen met David en Schelte Bijlsma op de
fiets via het Wieringerrandkanaal naar Wester
land over het ijs om de dikte van het ijs te me
ten. Schelte had een bijl mee om hier en daar
een gaatje te slaan. Op een keer viel Schelte lelijk
met de fiets op het ijs en hij kon eigenlijk niet
meer fietsen. De mannen besloten daarom de te
rugreis over de weg te nemen. Het ijs was goed,
behalve onder de bruggen, hier werd hout aan
gebracht en daar moesten de schaatsers klunend
onderdoor.
Er werden ook wel kortebaan wedstrijden op het
kanaal achter gemaal Leemans gehouden, omdat
het ijs op de Zuiderhaven niet betrouwbaar was
en achter gemaal Leemans wel een gladde baan
lag. Ook toen gebeurde het wel dat er zes tot ze
ven jaar geen ijs was, maar duurde de winter te
lang, dan zag je dat de interesse voor het schaat
sen toch ook afnam.
Muziek van Schelte Bijlsma
Schelte regelde de muziek voor de ijsbaan. Hij
had een bandrecorder waarmee hij Duitse schla
gers opnam. Hij had een band met twee uur mu
ziek, hij kon dus een aardig deuntje weggeven.
Rit naar Andijk
Jan Luijt had een oude jeep, waarmee Herman
Bodenstaf reed om de baan sneeuwvrij te maken.
Voorop de jeep was een plaat ijzer gezet, om hier
mee de sneeuw van de baan te schuiven.
De ritten werden in samenwerking met IJsclub
Andijk georganiseerd, Andijk schoof de ene helft
van de ijsbaan sneeuwvrij en IJsclub Voorwaarts
de andere kant.
Toertocht naar Den Helder
waarschijnlijk in 1963
De toertocht naar Den Helder voerde via het
Amstelmeer, Balgzandkanaal, Noord-Hollands
kanaal naar Den Helder. In Den Helder was een
stempelpost, in de hoek van de Amsteldiepdijk/
Westerlanderweg en in Den Oever. Voor de deel
nemers maakte het niet uit bij welke stempelpost
zij zouden starten.
Was er geen natuurijs dan kregen de leden de ge
legenheid om met bussen naar het Thialf Ijsstadi
on in Heerenveen te gaan. Bij thuiskomst werd er
opgestoken in hotel Zomerdijk (toen Bootsman)
en hotel De Haan om snert met roggebrood en
spek te eten. De groep werd over beide hotels
verdeeld, zodat ze allebei, "een graantje konden
meepikken". In het verleden was hiervoor veel
animo, maar tegenwoordig gaan de leden zelf
regelmatig naar verschillende kunstijsbanen toe
en loopt de animo om in clubverband naar de
kunstijsbaan te gaan terug.
Interview met Grie Rotgans-Omis
29 augustus 2011
Grie een met de hand geschreven boekje over
Nan Rotgans (De man van Grie) Nederlands
Kampioen Schaatssporter. Nan is ook een paar
keer Noord-Hollands Kampioen geweest.
Het gebeurde wel dat Nan niet mocht rijden,
omdat de wedstrijd niet was aangemeld bij de
Nederlandse Schaatsenrijdersbond. Het verve
lende was dat hij dit dan soms pas te horen kreeg,
als hij zijn schaatsen al had ondergebonden en
soms dan voor niets van huis was gegaan.
In de herinnering van Grie was er elke winter ijs.
De ouders van Grie woonden twintig jaar bij de
sluizen aan de Leemans, hier stapte ze dan zo op
het ijs en reden via de Hofmanshaven (nu Zui
derhaven) naar Den Oever. Ze weet nog goed dat
haar ouders dan op de Gasthuissloot reden. Grie
een klein meisje, toen ongeveer vier jaar zat dan
boos achter het raam, omdat ze niet mee mocht.
Als erop de Hofmanshaven geen ijs was of het ijs
nog niet betrouwbaar was, reden ze op de Boe
zem, een baan langs de Betonweg (nu N99) waar
op een stuk onder water gelopen land dan een
baan lag.
Historische Vereniging Wieringen - IJsclub Voorwaarts Den Oever 1912-2012
