- 58 -
ontfermt over de verweesde graven van mensen
met een bijzondere betekenis voor Wieringen.
Een prachtig initiatief, niet alleen uit historisch,
maar ook uit menselijk oogpunt. Dood is immers
niet altijd dood.
Dat is ook de reden dat ik hier nu sta., want exe
cuteur-zijn heeft niet alleen een zakelijke, maar
ook een menselijke kant. Een heel mensenleven,
ja in dit geval een heel familieleven gaat door je
handen en verdient een respectvolle behandeling
en afhandeling. Het is dan met name triest als er
- zoals in dit geval - geen naaste bloedverwanten
meer zijn en met het laatste familielid zelfs een
eeuwenoude familietak is uitgestorven.
En dat uitgerekend in het laatste jaar van de
Gemeente Wieringen, waarin het gemeentehuis
waarvoor de villa Wiron ooit met grof geweld
moest wijken, te koop staat. Hoe gek kan het lo
pen. Want ik ben er van overtuigd dat Wieringen
ook binnen de nieuwe gemeente Hollands Kroon
zijn eigen identiteit zal blijven behouden. Daar
hebben ook meer dan 80 jaar ontsluiting door
Wieringermeer en Afsluitdijk geen verandering
in gebracht. Met het bewaken, bewaren én uit
dragen van de historische kant van deze iden
titeit is een mooie toekomstige taak weggelegd
voor het Wieringer Eilandmuseum.
Ik ben blij dat het museum met het nieuwe be
zoekersgedeelte zijn bakens heeft verzet en er
niet alleen ruimte is voor de geschiedenis van
het Wieringer boerenleven en de visserij, maar
ook voor andere zaken uit de geschiedenis van
het voormalige eiland. Hierdoor wordt thans
een vangnet geboden voor museale zaken die
weliswaar óók de geschiedenis van Wieringen
betreffen, maar die anders tussen wal en schip
zouden zijn geraakt. De Wieringer objecten die
ik op basis van de mogelijkheid die het testament
van mevrouw Coby Kolff daartoe bood al eerder
mocht schenken, werden door het Wieringer Ei
landmuseum dankbaar aanvaard en zullen de na
gedachtenis aan de familie Kolff op bescheiden
wijze levend houden. Graag wil ik Henk Braad
bedanken voor de uiterst correcte wijze waarop
hij deze schenkingen heeft begeleid.
Dames en heren,
Als er een feestje te vieren valt, zoals nu met de
officiële opening van het bezoekersgedeelte, dan
neem je een cadeautje mee. En dat heb ik ook ge
daan. Pas laat in de afhandeling van de nalaten
schap kwam ik er door een verslag in een oude
bewaard gebleven Schager Courant achter, dat
de wandelstok met zwaar zilveren greep van bur
gemeester Kolff een geschenk was van vissersver
eniging D.E.T.V. en het Visschersfonds bij diens
12/4-jarig ambtsjubileum in januari 1935. De
schenking bleek ook nog eens goed gedocumen
teerd met een foto van de overhandiging door de
voorzitter van vereniging en fonds, de toenmalige
wethouder Jan Tijsen. Dat de burgemeester bij
zonder ingenomen was met de wandelstok, bleek
niet alleen uit het artikel, maar ook draagt hij de
stok met originele inscriptie van de schenkers
het jaar daarop met overtuiging op foto's met
kroonprins Wilhelm bij het laatste bezoek van de
voormalige vorstelijke asielzoeker aan zijn oude
ballingsoord. Een burgemeester met bolhoed en
wandelstok, zoals je je een burgervader in die da
gen voorstelt.
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 24e jaargang nr. 2 - 2012
