- 108 -
Terug gekomen in Amsterdam waren er veel be
vrijdingsfeesten, er werd gedanst en gezongen,
het was één groot feest. Baukje vond het maar
niets, zij was ondertussen beter gewend op Wie-
ringen. Ze zag dat de Duitsers zich lopend en
op huifkarren terug trokken. Van voor de onder
waterzetting van de Wieringermeer herinnert zij
zich de prachtige gele bloemen van het koolzaad.
Baukje kwam nadat zij naar Amsterdam was ver
trokken, nog vaak gerug bij de familie Koorn op
Wieringen.
Hippolytushoef Winter 1945 door
Henny Slik
Vol verwachting zijn in de Parklaan Meester Slik,
zijn vrouw en hun 3 kinderen, Henny, (11 jaar)
John, (10 jaar) en Rita (6 jaar), Uit Rotterdam
zou een meisje komen, omdat daar weinig te eten
was. Maar hun geduld werd op de proef gesteld,
want het ging nog even niet door. De auto met
kinderen kwam aan en de meesten werden naar
hun gastgezinnen gebracht, maar 2 kinderen,
Grada Ooms en haar broertje Rini werden naar
het ziekenhuis in Alkmaar gebracht. Ze waren
besmet en moesten eerst genezen. Na 14 dagen
is Grada dan toch eindelijk in de Parklaan aan
geland en Rini bij zijn gastgezin. Ze werden met
vreugde ontvangen. Wat ik me kan herinneren is
Rini bij de fam. Vonder gekomen, want die ver
kochten klompen.
Volgens Rini, die nu in Frankrijk woont, komt bij
hem de naam Kingma boven, die na de oorlog
geëmigreerd zouden zijn naar Canada.
We konden niet naar school, want daar zaten de
Duitsers in, maar ik denk dat we van vader Slik
wel het één en ander hebben geleerd.
We konden het goed met elkaar vinden en na de
oorlog bleven Grada en ik nog lang met elkaar
corresponderen. In 1951 kwam ik in Rotterdam
om examen te doen en heb haar thuis opgezocht.
Vanaf 1953 is het con
tact verbroken en zijn
we elkaar kwijtgeraakt.
Vijf jaar geleden heb ik
een oproep geplaatst
op Internet en in fe
bruari 2010 is er dan
eindelijk een reactie
gekomen via Grada's
dochter en hebben
we 65 jaar na de oor
log de draad weer op
kunnen pakken. Veel
herinneringen hebben
we inmiddels weer op
gehaald van bepaalde
gebeurtenissen, waar
onder Razzia's, In
kwartiering en bezoe
ken van de Duitsers.
Die verhalen staan op
zichzelf en hebben een
andere inhoud, maar ze staan in ons geheugen
gegrift. We zijn blij dat we elkaar weer gevonden
hebben en nu ons verhaal kunnen doen. We ho
pen elkaar nog vaak te kunnen ontmoeten en de
verhalen voort te kunnen zetten.
Mijn herinneringen aan de evacuatie
in Den Oever door Daniel Bok
Omdat ik ben in 1939 geboren, mijn herinne
ringen zijn uiteraard mogelijk niet zo talrijk als
die van mijn oudere broer en zusters. Toch zijn
er wel wat gedachten over aan het papier toe te
vertrouwen.
Ons gezin - ouders (Peter Bok en Marijtje Bok-
Steeman) en 10 kinderen - heeft eerst bij oom
Dirk en tante Martha Steeman in de boerderij
aan het eind van de Hofstraat gewoond. Op 6
september 1940 zijn we verhuisd naar het adres
Hofstraat 40 in Den Oever en op 8 augustus
Baukje Bijlsma
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 23e jaargang nr. 4 - 2011
