BAL IN CONCORDIA
ZONDAG AS
- 102 -
The Rhytm Abanjo's uit Amsterdam
Het bal was elke zondagmiddag en avond van
vier tot zes uur en later van zeven tot elf uur. Voor
het dansen begon, liep Simon Halfweeg met een
mandje balwas door de zaal te "zaaien" om de
vloer glad te maken. Ja, wie van ons herinnert
zich niet het jeugdsentiment van het dansen in
Klein Parijs. De meisjes zaten aan de ene kant
van de zaal, de jongens aan de andere kant of
stonden in de voorzaal.
Als de muziek begon liepen de jongens naar de
meisjes om ze ten dans te vragen. En wilden ze
een meisje thuisbrengen vroegen ze weieens: "Si
mon woont ze een beetje in mijn richting?"
De bezoekers kwamen natuurlijk uit Wieringen
en omstreken, maar ook uit Friesland en de om
geving van Beverwijk. Er kwamen zelfs twee Am
sterdammers elke week op hun brommer naar
Wieringen. Soms nat geregend, na het drogen bij
de kachel zeiden ze dan: "Ome Simon, nu ko
men we niet meer", maar de week daarna waren
ze weer present. Hieruit blijkt hoe gemoedelijk
het er toeging, iedereen kende iedereen. Simon
Halfweeg noemde men altijd gewoon "Simon"
en Joop Bosma zijn zwager, was in de wandel
gangen gewoon "Joop". De hoogtepunten van
het jaar waren:
Nieuwjaarsbal, Gemaskerd bal, Koninginnenbal,
Sinterklaasbal en Kerstbal.
Een greep uit de bands
die bij Concordia ge
speeld hebben:
De Notenkrakers, De
Miero-Solisten, De
Mocking Birds, Het
Atlas Kwartet, The Sea
Side Six, The Musical
Friends, De Moonlight
Stars, The black Devils
(wat Simon Halfweeg
skrik drêêde muziek
vond) en nog vele an
dere.
Er was in de jaren
vijftig meer blauw
op straat dan nu. Zondags waren er altijd vier
politieagenten aanwezig die twee aan twee een
rondje door het dorp liepen, daarna gingen ze de
horecagelegenheden even binnen en dan gingen
ze weer verder.
De Winters
De winters in Concordia zijn een verhaal apart.
Er stonden in die tijd zeven kolenkachels in het
gebouw, die allemaal met de hand gevuld moes
ten worden. Als het druk werd liet men de grote
kachels in de zaak uitgaan en die werden er dan
uitgedragen (dit was voor de ruimte en veilig
heid).
Doordat er geen centrale verwarming was bete
kende het ook leidingen ontdooien en toiletten
vorstvrij houden, wat een hele drukte was. Het
kopen van de kerstboom was een dagje uit, sa
men met Joop en Co Bosma gingen Simon en
Neeltje Halfweeg naar Amsterdam en zochten op
de Singel de kerstboom uit. Bode Kaan bracht de
boom dan op Wieringen. In de beginjaren werd
de boom nog opgehangen zodat je bijvoorbeeld
met dansles of met het bal er onderdoor kon
dansen. Dat werd soms zoenen! Later stond de
boom in een hoek van de grote zaal. Wel moest
er toen ieder jaar nieuwe versiering bijgekocht
worden.
Personeel
HIPPOLYTUSHOEF.
Een bekende advertentie, wie kent hem niet
Er is door de jaren heen veel personeel in dienst
van het bedrijf geweest. Velen bleven er jaren
"hangen", zo werd het net een familie. Wie her
innert zich niet de vaste medewerkers Jits Iede-
ma, Wim Liebe, Jan Blom, Evert Jan Dekker en
in drukke tijden Jan van de Wal, Theo en Stan de
Koning?
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 23e jaargang nr. 4 - 2011
