-76-
Koninklijke Courant van 31 mei 1808
2. Het repareeren en aanslikken van 22 stuks Due
d'Alven, staande aan de Noordzijde van het oude
Veer bij Wieringen."
De bestekken konden acht dagen voor de aanbe
steding ingezien worden, onder andere: "op het
Eiland Wieringenin 's Lands Welvaren, te Hijpolitus
Hoef".
Over de spelling van het woord
dukdalf:
De term dukdalf is waarschijnlijk een verbastering
van le Due d' Alve Hertog van Alva). Tijdens de
Tachtigjarige Oorlog gooiden de watergeuzen o. a. in
Den Briel (tegenwoordig Brielle) hun trossen om de
meerpalen en riepen daarbij Due d'Alve omdat zij
ook graag de strop om de nek van deze hertog wilden
gooien. Zo ontstond het begrip dukdalf.
Een andere etymologische verklaring is dat deze sta
ketsels even onverzettelijk zouden zijn als de Inqui
sitie, verpersoonlijkt door de Hertog van Alva - le
Due d'Alve, bijgenaamd De ijzeren Hertog(Wi-
kipedia)
Organisatie
Er werd een intendant (directeur) benoemd. In
1805 werd ook een chirurgijn aangesteld, die
al snel naar Den Helder werd overgeplaatst. Er
werd ook ander personeel aangesteld, zoals een
pakhuismeester om voor de opgeslagen lading
te zorgen en zes sjouwers. Deze laatsten hoopte
men te kiezen uit de
bewoners van het ei
land. De kosten moes
ten als het even kon
worden betaald uit de
gelden die de sche
pen voor het liggen in
quarantaine moesten
betalen. Op 31 augus
tus 1808, tijdens het
Koninkrijk Holland
(1806-1810), was van
de directie alleen in
tendant Schütter nog
over. Gedurende heel lange tijd, van 5 juli 1809
tot 1 januari 1844, is Johannes Florens Eilbracht
de intendant geweest.
Hij werd geboren op 26 januari 1767 in Abcoude.
Hij heeft carrière gemaakt als officier bij de ma
rine. Hij bekleedde daar verscheidene functies.
Zijn werk bracht hem onder andere naar de kust
van Marokko en Toulon in Frankrijk. Hij diende
onder meer onder Schout bij Nacht Bloys van
Treslong, hoogstwaarschijnlijk een nazaat van de
Bloys van Treslong uit 1572. Eilbracht was Kapi
tein-ter-Zee bij de Marine. Nadat het linieschip
De Beschermer bij een zeeslag in 1797 bescha
digd was geraakt en de commandant was overle
den, werd Eilbracht belast met het bevel. Tijdens
de inval van Russische troepen, met steun van de
Engelsen, in 1799 in Noord-Holland, lag hij met
zijn schip in de achterhoede. Zijn bemanning be
schouwde de Engelsen als bevrijders en weigerde
tegen hen te vechten. Eilbracht moest zich daar
om overgeven. Dat werd door de regering als ver
raad beschouwd en Eilbracht werd gevangen ge
nomen en opgesloten in Den Haag. Hij werd "uit
den dienst gecasseerd en onbekwaam verklaard
den lande immer weder te kunnen dienen". Toch
werd hij in 1809 aangewezen als intendant van
de Quarantaine op Wieringen. Hij was ook sup
pliant (plaatsvervanger) van de juge-de paix (vre
derechter1 op Wieringen.
1 Vrederechter Een vrederechter was een alleensprekende rechter die in de periode van 1811 tot 1838
recht sprak. Hij werd daarbij geholpen door een griffier. Zijn belangrijkste taak was om te proberen tot een
schikking te komen tussen de partijen. Daarnaast sprak hij recht in zaken betreffende roerende goederen
met een waarde van, in de Franse tijd, hooguit 100 francs (ongeveer 50 gulden in die tijd), over schade aan
gewassen, grenzen van landerijen, onderhoud van onroerend goed, arbeidsovereenkomsten, belediging,
vorderingen enz. Daarnaast trad hij op in familie- en erfrechtelijke zaken. Van hem werd verwacht recht te
spreken naar redelijkheid. De vrederechter was wel rechter van beroep, maar niet noodzakelijkerwijs jurist.
Er was per kanton (Wieringen was een kanton) één Vredegerecht. De vrederechter had twee plaatsvervan
gers, waarvan Johannes Florens Eilbracht er één was.
De Aktei. *«i b-r Gou*<a.,ciHOtK en v»r, de GecönWts&atiïs Magwo, ia dt Koninklijke Coorsin gcpiMtK^ zijn cfëciëtl.
dB. ftltc Brieves, Smki-ea, Piltketran, Adveneatian, Gelden» enz., na deze Cotomt gerlgr, moeten francs of vrachtvrij roez^zondsn
•orden, :ynr»-ü..s *,r den Birtcteur der K^ninkUjkt Courantttt Utrecht.
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 23e jaargang nr. 3 - 2011