- 74 -
Het echtpaar Klomp op de trouwdag van zoon Kees in 1967
dens verjaardagen van Kees en mij, speelde pa op
de piano wijsjes, waarvan wij met de vriendjes en
vriendinnetjes zo snel mogelijk de titel moesten
raden, in navolging op "Trek aan de bel", toen
een populair radiospel. Is er iets veranderd? Nu
een onderdeel van "Ik hou van Holland..." Naast
voetbal en wielrennen (vooral toen de wielerbaan
er nog was) vond hij schaatswedstrijden prachtig.
Hij hield nauwgezet de tijden bij van de diverse
gereden afstanden en rekende uit hoe hard bijv.
Ard of Kees moest rijden op de 10 km om de
allround titel te winnen.
Wij verhuisden in augustus 1957, 25 jaar na de
aanstelling van pa in Hippo, naar Zandvoort,
waar hij chef huisvesting werd. Hij gaf leiding
aan de zogeheten Strandtellingen, georganiseerd
door de gemeente, om te inventariseren hoeveel
bezoekers er op een mooie zomerdag naar Zand
voort kwamen met auto, fiets, motor, lijndienst,
trein, en wie van deze bezoekers ook het strand
bezochten en d.m.v. enquetes, de herkomst van
de bezoekers in kaart te brengen. Dat waren leuke
dagen, omdat Kees en ik, naast gemeente-amb
tenaren, o.a. met medestudenten van zowel de
kweekschool (die Kees bezocht) als "mijn" MMS
(Middelbare Meisjes school) een groot deel van
de (betaalde) "tellers" vertegenwoordigden.
Mijn vader was een leuke man, altijd een mooie
woordgrap bij de hand, en hij had een brede
belangstelling die hij graag deelde met mij en
Kees. We deden veel (kaart-)spelletjes. Hij bleef
trouw aan de krant in het algemeen en knipte
vaak een bericht uit waarvan hij dacht dat wij dit
toch zeker moesten weten, of omdat hij dacht
dat het onderwerp onze belangstelling, of later
die van de kleinkinderen, had. Hij loste graag
kruiswoordpuzzels en vooral doorlopers op. Hij
hoefde maar een puzzeltje te zien in krant of tijd
schrift, of potlood of pen kwam te voorschijn.
Scrabble was dan ook een geliefd bordspel, waar,
door vele zetten, het woord "balpennensetje" tot
de gezinsklassiekers in onze familie mocht be
horen. Zijn liefde voor taal kwam ook tot uiting
bij feestjes en "jubilea": pa zorgde altijd voor een
toespraak of gedicht.
Pa is in 1994 overleden in Zandvoort en mijn
moeder heeft nog enkele jaren daarna in Leiden
in een zorginstelling gewoond, vlak bij mij en
mijn gezin in Leiderdorp.
E.J. (Ineke) Brouzver-Klomp
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hóógte" - 23e jaargang nr. 3 - 2011
