- 18 -
Nadat de Afsluitdijk in 1932 was opgeleverd is Douwe Amels samen met zijn zonen Wiebe en Oepke
het schip gaan gebruiken in de visserij onder het nummerWON 52. Om het schip geschikt te maken
voor de palingvisserij werden in het ruim drie bunnen aangebracht. Na de sluiting van de Afsluitdijk
heeft Amels tevens nog enige seizoenen op de Zuiderzeeharing gevist De haring kon door de Afsluit
dijk de paaigebieden niet meer bereiken en schoten nu hun kuit af tegen de dijk hetgeen het begin
inluidde van de verdwijning van de Zuiderzeeharing.
De Postboot nu als vissersschip onder het nummer WON
52 onder vol zeil op weg naar Makkum, gezien de bijboot
komt het schip terug van het palingfuiken lichten.
Na het haringseizoen werd overgeschakeld op de
visserij in het IJsselmeer waar onder andere op
paling werd gevist In de loop der jaren bracht de
visserij op het IJsselmeer minder op en in 1955
besloot Douwe Amels met de visserij te stoppen.,
zijn zoon Oepke nam het bedrijf over, maar zocht
de Waddenzee en Noordzee op.
De WON 52 in de haringvisserij. Met de sluiting van de
Afsluitdijk op 23 mei 1932 werd het paai gebied van de
haring in de voormalige Zuiderzee afgesloten en liep de
haring in grote hoeveelheden vast tegen de dijk met als
gevolg grote haringvangsten.
Hiervoor waren wel enige verbouwingen nodig,
zo werd de kajuit op het voordek verwijderd om
een vlak werkdek te krijgen. Een nieuw stuur
huis geplaatst en de voorsteven en de railing ver
hoogd, tevens werden twee van de drie bunnen
verwijderd. Bovendien werd de Kromhout motor
van 40 PK vervangen door een 105 PK 6 cilinder
Kromhout.
In 1962 werd een groot stuurhuis/dekhuis ge
plaatst, hetgeen het schip een robuuster aan
zicht gaf. Het was daarmee ook beter geschikt
om op de Noordzee te vissen. Men viste onder
andere buiten de Waddeneilanden op garnalen
die in Harlingen werden verkocht, soms werd in
Terschelling gelost en gingen de garnalen met
de veerboot naar Harlingen. Tussendoor viste
men ook op tong en kabeljauw. Toen de visserij
eind jaren zestig te maken kreeg met quota be
sloot besloot Amels te stoppen met de visserij.
Het schip werd aangemeld voor de sanering. Zo
kwam er een einde aan 38 jaar vissen door de
familie Amels.
De WON 52 na de grote verbouwing nodig om het schip
geschikt te maken voor de visserij op de Noordzee.
Men besloot toen in de sportvisserij te gaan en
men kreeg daarvoor van de gemeente Wonsera-
deel een vergunning voor de Waddenzee voor
maximaal twintig personen. Om tijd uit te sparen
werd vanuit Kornwerderzand gevaren. Twee jaar
later, in maart 1972 werd het schip verkocht en
hiermee kwam een einde aan 46 jaar varen met de
postboot door de familie Amels. Men voer eerst
met het schip als beurtschip rondvaartboot daar
na als vissersschip en als schip in de sportvisserij.
Q]e postboot in de visserij
Historische Vereniging Wieringen - De honderdjarige "Postboot" van Wieringen - juni 2011
