Herinneringen aan Duitsland 1943 -1945
- 36 -
als jagers naar het westen trokken en zich vestig
den op rivierdonken en in moerasgebieden zoals
Vlaardingen. Zo werden de Steingroep enVlaar-
dingengroep gevormd rond 5000 voor Christus
dus in het holocene tijdperk, nog wel met ste
nen werktuigen. Het lijkt niet aannemelijk dat de
mens op Wieringen vanuit het zuiden is opge
trokken naar het noordwesten aan de kust. Het
lijkt eerder dat vanuit Duitsland, bijvoorbeeld
Hamburg of vanuit boerderijdorpjes nabij hune
bedden aan de Ems en de Hondsrug, jagers naar
het westen getrokken zijn met de rivier de Vecht.
Opgravingen bij Schokland, Slootdorp, Kolhorn
en andere dorpen in West-Friesland bevestigen
deze veronderstelling. Bovendien hebben deze
vindplaatsen ook nog gemeen in het aardewerk
dat ze de trechterbeker hebben, ook op Wierin
gen en Texel zijn die gevonden, maar op Wierin
gen helaas niet bij een opgraving.
door A. KamstIJsselstraat 64, 1946 RP Beverwijk
Op 16 april 1923 ben ik geboren op Het Zeelandstreekje" in de gemeente Borger, mijn zuster Hille-
chien op 19 mei 1924. In 1926 zijn wij met onze ouders naar Wieringen verhuisd door het werk van
mijn vader, Aeilko Kamst. Hij werkte bij Van Hattum en Blankevoort die bouwde aan de sluizen
van de Afsluitdijk)Mijn vader was "molenbaas" voor het beton. We kwamen toen uit Stadskanaal
en we zijn gaan wonen in Westerland aan de Westerlanderweg naast Villa Waterkeer, de woning van
ir. Lely.
Ik ben begonnen als 14-jarige melkventer bij
Bertus Wiegman. Na twee jaar ben ik bij Staats
bosbeheer gaan werken. Mijn werk bestond on
der meer uit het beplanten met bomen en strui
ken van de pas drooggelegde Wieringermeer.
Op 12 augustus 1940 zijn we gebombardeerd.
Een Engels vliegtuig moest zijn bommen kwijt
tijdens een luchtgevecht. De scherven van twee
bommen raakten ons huis waardoor mijn vader
levensgevaarlijk gewond werd en na drie dagen
overleed. Mijn moeder was heel ernstig ge
wond aan haar linkerschouder. Mijn zuster en
ik kwamen er lichamelijk goed vanaf. Het huis
werd onbewoonbaar verklaard en daarom kregen
wij een huis aangeboden in Hippolytushoef aan
de Nieuwstraat. In juni 1943 kreeg ik een op
roep van het Arbeidsbureau Wieringerwerf om
als dwangarbeider in Duitsland te werken. Op 9
juli 1943 ben ik met de bus vertrokken naar het
station Anna Paulowna. Op het station stonden
mijn zus en mijn vriendin mij op te wachten om
mij te begeleiden naar Amsterdam. Eerst gingen
wij naar Alkmaar, waar wij werden opgewacht
door de Duitse bewaking. Als tegemoetkoming
kregen alle jongens een rijksdaalder zakgeld. Die
konden wij bij de grens inwisselen voor marken
om er consumpties van te betalen.
In Amsterdam stond een trein klaar om ons ver
der te brengen naar Duitsland. Aan weerskanten
van het perron stond Duitse soldaten om ont
snappen te voorkomen. Van Amsterdam ging de
trein richting Bentheim, waar we in de middag
aankwamen. Na de pascontrole, de pas werd
voorzien van een stempel, mochten we Bentheim
in, maar we moesten wel om ongeveer vier uur
weer in de trein zijn.
Van Bentheim gingen we naar Hannover, waar
wij om negen uur aankwamen. Alle spullen
moesten de trein uit. We werden ondergebracht
in het hotel tegenover het station. Daar werden
wij onthaald op onze eerste Pellkartoffeln 2) met
lawaaisaus.3) Er zouden nog veel van dit soort
maaltijden volgen. Omdat er geen bedden waren
sliepen we op tafels. De volgende morgen was
het wachten op de mensen die bepaalden waar je
naar toe werd gestuurd. Een deel bleef in Han
nover, een deel ging richting Berlijn en de rest
1 De naam van Aeilko Kamst staat vermeld op het Monument voor de gevallenen uit de Tweede Wereld
oorlog aan de Betonweg (N 99) in Westerland. Ook zijn naam wordt tijdens dodenherdenkingen op 4 mei
genoemd, (red.)
2 Pellkartoffeln - in de schil gekookte aardappels (red.)
3 Lawaaisaus is saus zonder voedingswaarde, vetloze jus. (red.)
LITERATUUR
Nederland in de prehistorie. Onder redactie van L.P. Louwe
Kooijmans e.a. (Bert Bakker, Amsterdam 2009)
Historische Vereniging Wieringen
"Op de Hoogte"
23e jaargang nr. 2 -
2011
