- 12 -
Nan Sr ging dus op zoek en al heel snel kreeg
hij de brooddronken jongens, die behoorlijk luid
ruchtig waren, in de gaten. Er was in die omge
ving veel bos, zodoende kon hij zelf uit het zicht
blijven. Vader dacht: "Ik zal die jongens eens een
lesje leren." Op een bepaald moment hadden ze
door dat ze gevolgd werden. Daardoor gingen ze
harder lopen, maar hun achtervolger ook. Op het
laatst werden ze wat bang en ze zetten het op
een lopen. Buiten adem kwamen ze op hoeve de
Brake aan en riepen in koor: "Moeder, doe open,
er zit een kerel achter ons aan." Toen uiteindelijk
bleek dat het om hun eigen vader ging, keken ze
wel wat op hun neus. Hoewel ze allen iets pla
gerigs over zich hadden, had geen van hen het
karakter van hun vader geërfd. De vader, die het
door ziekte van de kinderen en andere tegensla
gen niet mee heeft gezeten in zijn leven. Waar hij
van genoot was 's avonds de atlas op tafel om
op die manier iets van verre landen te ontdek
ken. De moeder, de vrolijke, zingende, zorgzame
moeder, die na de dood van haar kinderen ver
anderde in een stugge, maar nog steeds zorgzame
vrouw. Het verdriet heeft ze in stilte gedragen.
Nan Mulder Nanzn. hield veel van zijn moeder.
Toen hij in Duitsland was (opgepakt tijdens een
razzia) van december 1944 tot mei 1945, Schreef
hij in zijn dagboek:
Vandaag 7 mei is moeder jarig en dit is de eerste
keer dat ik niet bij haar ben."
De boerderijen waar Nan opgroeide waren die
met gemengd bedrijf. Het waren echter geen
grote bedrijven, die had je vroeger niet zo veel.
Voor de winter werd een varken geslacht, er werd
leverworst gemaakt die niet in een darm werd
gedaan, maar in een schaal. Op veertienjarige
leeftijd wordt Nan bakkersleerling. Het is met de
jeugd gedaan. Nan vertrekt naar Schagen, een
grote koffer met persoonlijke spullen mee. (Die
koffer is nog in het bezit van zijn kleindochter)
Hij gaat werken bij bakker Rol in de Hoep. Het is
ook daar dat hij zijn toekomstige vrouw Grietje
Veenstra leert kennen, die daar in de huishou
ding werkt. Frappant detail is dat Geertje Kos
ter, geboren op 15 september 1911 (zie lijst van
geboorten 1911) daar ook werkzaam is. Zij heeft
mij veel over die periode verteld. Vanuit Schagen
krijgt hij een tijdelijke betrekking als banket
bakker te Alkmaar aangeboden de dagtekening
is volgen het bevolkingsregister van Wieringen
11-11-1932 en op 2-12-1932 staat de registratie
volgens a.r. kaart bij bakker Koorn in Slootdorp.
In 1934 trouwden Nan en Grietje. Ze gaan wo
nen op Westerklief. Ze hebben daar echter heel
Van zijn verblijf in
Duitsland heeft mijn
vader een dagboek bij
gehouden:
's Avonds gaan we om
zeven uur lopend naar
Den Oever, waar we in
een grote schuit moe
ten; onderin. Dat is ons
nachtverblijf. Om elf uur
's nachts varen we af
naar Kampen.
Het is dan drie uur in de
nacht als we op het IJs-
selmeer motorpech krij
gen en genoodzaakt zijn
het anker uit te gooien
en stil te blijven liggen.
Een paar mannen en eert
aantal Duitse soldaten
gaan met een roeiboot
naar de wal, dat onge
veer ter hoogte van Oude
Met de bakkerskar in Slootdorp
kort gewoond, want Grietje kon daar niet wen
nen. Het wordt de Klieftstraat. Toen hij een baan
kon krijgen als banketbakker in Hippolytushoef,
nam hij die aan. Het bedrijf heet Korenschoof en
is eigendom van een broer van zijn vorige baas.
Nan werkt daar tot de
cember 1944 als hij na
een razzia weggevoerd
wordt naar Duitsland.
Buiten de bakkerij,
Slootdorp
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hóögte" - 23e jaargang nr. 1 - 2011
