-11 -
Jeugd
Als klein kind zag Nan erg slecht, zijn moeder
ging dan 's nachts met hem wandelen. Hij kon
het daglicht namelijk niet verdragen, zodat hij
al snel de bijnaam Nantje Nachtuil kreeg. Toen
hij twee jaar was werd
zijn gezichtsvermogen
beter. Nan was nog
erg klein toen hij naar
Epe verhuisde. Toch
heeft hij daar ook pret
tige herinneringen en
vriendschappen aan
overgehouden. Zijn
broer Simon overleed
spoedig, op 27 mei
1912 en hij is daar ook
begraven. Zijn mening
daarover was dat hij
heel graag naarWierin-
gen terug had gewild
als hij maar beter was
geworden, maar niet in
een kist. Doordat Nan
Jachtlust krijgt een nieuwe
bestemming
de jongste was werd hij
door de oudere broers
nogal veel geplaagd.
Hij had inmiddels een
nieuwe bijnaam: mig
(=mug), omdat hij
niet zo groot was. Als
er een mug tegen het
plafond zat en broer
Jan wees er alleen maar
naar stoof Nantje op
als een aspot. Door het
vele verhuizen moest
Nan vaak van school
veranderen. Zo'n eer
ste schooldag vond hij
dan ook geen pretje.
Als hij door zijn zus
Maartje er op de fiets
heen werd gebracht,
protesteerde hij door
geen moment stil te zitten. Dit zelfde deed hij
als hij naar zijn grootmoeder Elisabeth Minnes-
Wagemaker moest. Hij was een beetje bang voor
haar. Waarom....? Ze keek zo boos. Toch hield
Nan van school en nieuwe dingen leren. Hij was
muzikaal en kon goed zingen. Moeder Geertje
was altijd bezorgd over haar kinderen en dat was
natuurlijk geen wonder na het verlies van drie
kinderen. Vader Nan was altijd in voor een pretje,
dat illustreert het volgende verhaal:
Nogmaals de eerste steen
De familie woonde nog in Epe toen de oudere
broers te nieuwjaarswensen gingen naar vrien
den en bekenden. Doordat het nogal erg laat
werd zei moeder Geertje tegen haar man: "Nan,
ga jij eens kijken waar de kinderen blijven." Vader
Deze keer echter zon
der land. Dat laatste
bleek een vergissing
te zijn. In 1919 werd
weer verhuisd, nu naar
de Anna Paulownapol-
der in een boerderij
aan de Zwinweg. Daar
hebben ze twee jaar
gewoond. Daarna, in
1921, vestigden ze zich
op de "Vooruitgang" in
Harenkarspel. Vervol
gens in 1926 werd het
Oude Niedorp. Uit
eindelijk, je zou haast
denken van het zwer
ven moe, keerde het
gezin Mulder-Minnes
terug naar Wieringen.
De boerderij "Jacht
lust" is nu verbouwd
tot wooneenheden.
Een gedenksteen zegt
het volgende:
Boerderij De Brake in de buurtschap Zuuk bij Epe. Deze
boerderij is er nog steeds, maar verbouwd tot woonboerderij.
VI. n. r. Aldert 1904); Nan jr (1911), Maartje 1899);
en vader Nan Mulder sr. Deze foto zal omstreeks 1914
genomen zijn
Jachtlust bewoond, tot
woningen verbouwd. De
hoeve gespaard tot Hip
po 's dorpsbehoud.
Jeugdfoto van Nan Mulder
Eerste steen
Jachtlust
In het kader van de subsidieregeling
verbetering woningen was het mogelijk
de boerderij Jachtlust aan de Elft te
behouden. Enkele jaren geleden kocht
de gemeente deze boerderij met omlig
gende grond van de familie Veerdig
omdat dit gedeelte van Hippolytushoef
de bestemming woningbouw kreeg.
Was eerst sprake van sloop, thans zal.
de boerderij plaats bieden aan vijf be
woners. De prijs voor de vijf wooneen
heden, tussen de 71.000,- en
73.000,- is niet gering, maar met een
subsidie van ƒ43.000,- per wooneen-
heid in het vooruitzicht was het voor
bouwbedrijf De Leeuw uit 't Zand nie1
moeilijk kopers te vinden. De boerderij
werd in de twintiger jaren door de farm -
lie Mulder gebouwd. Na zestig jaar is
thans een gedenksteen in de muur ge
metseld. Wethouder G. Franke onthul
de de tekst:
Jachtlust bewaard I V
tot woningen verbouwd»
De hoeve gespaard
tot Hippo's dorpsbehoud.
Naar aanleiding van het stukje in de
Wieringer Courant van 16 mei over de
boerderij „Jachtlust" van de Elft het
volgende.
De boerderij is niet in de twintiger
jaren gebouwd maar in 1908 en is dus
geen 60 jaar, maar 76 jaar oud. Ik heb
nl. zelf de eerste steen gelegd van die
boerderij die mijn vader liet bouwen,
en was toen 8 jaar. Nu ben ik 84 jaar
oud en hoop 16 juni 85 jaar te worden.
Dat is dus 76 jaar geleden. Wij woon
den in de Slingerweg en ik weet het nog
als de dag van gisteren dat ik 's morgens
vroeg aan vaders hand naar de nieuwe
ging. Er is, om de één of andere reden,
nooit een gedenksteen ingemetseld. Ik
■vindt het gedicht op de gedenksteen
van nu heel mooi.
Maartje Bakker-Mulder Nd.
dochter van Nan Mulder Nd.
en Geertje Minnes Sd.
en sinds 31 januari 1984
inwoonster van Kapeilehof K2,
Robbenoordstraat 1, Den Oever.
(Wij kregen de informatie van een fa
milielid, maar klaarblijkelijk is de oude
re generatie beter op de hoogte. (Red.).
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 23e jaargang nr. 1 - 2011
