- 136 -
deren. Jeanne ziet de mooie handwerken die haar
moeder maakt en wil dat ook gaan leren. Dus
geeft Neeltje haar handwerkles.
Zoon Henk gaat bij de Marine werken. Hij trouwt
in 1953 met Sibbelina Siemonsma. Zij gaan in
Den Helder wonen en krijgen drie zonen: Piet,
Andreas en Eduard.
In datzelfde jaar trouwt Jeanne met Jan de Weert,
die ook bij de Marine werkt. Ook zij gaan in Den
Helder wonen en krijgen een zoon: Peter.
Buurman Cornelis Russelman overlijdt in 1938.
Hij was eigenaar van hun huis, maar in 1956
kunnen Piet en Neeltje het van zijn weduwe,
tante Geertje, terugkopen. Na zes jaar verhuizen
Jan en Jeanne vanuit Den Helder naar de Klieft-
straat. Op een dag in 1963 haalt tante Geertje
haar kappendoos, die bij de Wieringer kleder
dracht hoort, uit de kast en zegt tegen Jeanne:
"Zus, de kap is van jou. Wil je die bewaren tot
in lengte van dagen? Ik zal je leren hoe je de kap
moet opmaken." Jeanne leert hoe het kant gewas
sen, gesteven, gestreken, op het plooiraam gezet,
in elkaar gezet en gespannen moet worden op het
ijzer. Dit wordt het begin van haar belangstelling
voor kleding uit vroeger tijd. Zij zal een bekende
en gewaardeerde deskundige op het gebied van
klederdrachten worden.
3O-jarig huwelijksfeest in 1958, v. I. n. r. Geertje Russelman-
Sprenkeling, Simon Swierts, Judith Swierts-Doesburg, Sip
en Henk, het briddspaar Neeltje en Pieter, Jeanne en Jan.
Vooraan Piet en André
Na 1959 gaan Piet en Neeltje elk jaar met hun
kinderen Jeanne en Jan met vakantie naar het bui
tenland: Duitsland, Oostenrijk, Italië en Zwitser
land, waar zij alle provincies doorkruisen. Als Jan
met de Marine een paar maanden of langer weg
is, maken moeder en dochter vaak stedentrips in
Europa. In Zuid Duitsland en Oostenrijk neemt
Jeanne de gelegenheid waar om veel stoffen voor
de klederdracht te kopen. In Ierland probeert zij
de échte wollen sajet te bemachtigen. Deze sajet
is geschikt voor het breien van traditionele visser
struien. Jammer genoeg is de sajet in Ierland ook
niet meer verkrijgbaar. De echte kappenkant, die
wordt verkocht als Brussels kant, haalt Jeanne uit
België (Beveren). Dit kant is in Noord-Holland
nog steeds tweedehands verkrijgbaar.
Als tante Geertje te oud wordt om alleen te wo
nen, nemen Piet en Neeltje haar in huis om haar
te verzorgen. In 1974 wordt er een bijzonder feest
gevierd als tante Geertje 100 jaar wordt. Neel
tje verzorgt haar liefdevol, tot Geertje haar heup
breekt. Nu moet ze naar het ziekenhuis. Tot over
maat van ramp breekt nu ook Neeltje haar heup.
Geertje overlijdt in 1976 op 102-jarige leeftijd
in een verpleeghuis. Het doet Neeltje nog steeds
verdriet dat zij haar lieve tante Geertje niet tot
aan het einde toe heeft kunnen verzorgen.
Jeanne gaat in 1981 op eigen initiatief naar een
bijeenkomst van klederdrachtgroepen in de Fle-
vohof. Een jaar later worden op Wieringen, voor
de viering van het 50-jarig jubileum van de Af
sluitdijk, de klederdrachtgroepen de Wieringer
Sanghers en de Wieringer Dangsers opgericht.
Mevrouw Waal van het Westfries Genootschap
komt naarWieringen en geeft les in kostuumnaai
en. Jan en Jeanne worden lid van de Dangsers. Ze
maken vele reizen in binnen- en buitenland om
met de groep op te treden bij evenementen.
Vader Piet overlijdt in 1987. In 1993 verhuizen
Jan en Jeanne naar de Nieuwstraat. Zij hadden
het ouderlijk huis al in 1976 gekocht en laten
het nu verbouwen, zodat moeder Neeltje er ook
kan blijven wonen. Het pad naar de Nieuwstraat
wordt afgesloten en er komt een nieuwe op
rit naar de Parklaan. Het stukje land wordt een
prachtig aangelegde siertuin. Daar kan Neeltje
nog wat tuinieren en genieten van de bloemen
en planten.
Jeanne reist 's zomers door het hele land om
shows van de Wieringer klederdracht, van werk
kleding tot goeie goed, te verzorgen. Dit doet ze
al 25 jaar. Ze gaat naar bijeenkomsten van grote
klederdrachtgroepen uit alle provincies. Daar
treft ze altijd dezelfde mensen, wat aanvoelt als
één grote familie. Ze verzorgt exposities, waar
ze met veel liefde en vakkennis vertelt over de
klederdrachten uit alle delen van het land, en
de prachtige handgeweven stoffen die daarvoor
gebruikt worden. Ze schrijft samen met Jan ar
tikelen voor de "West-Friese Kroniek", een
driemaandelijks tijdschrift over klederdrachten
en bijpassende sieraden en accessoires, dat ten
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 22e jaargang nr. 4 - 2010