- 49 -
elkaar hoe het zat. Maar toch bleef de angst voor
verraad. Jonge mannen werden opgepakt en naar
Duitsland getransporteerd om daar in de Duitse
oorlogsindustrie te werken. Jonge meisjes wer
den gedwongen om aardappels te schillen in de
bunker bij Den Oever of in de Openbare Lagere
school. De vijand vorderde de huizen in Den
Oever, de bewoners vertrokken naar de Wierin-
germeer of naar familie elders op Wieringen. De
scholen gingen dicht, kinderen kregen geen on
derwijs, er is geen licht, er is niets. Het gewone
leven gaat zo goed als het gaat door, de visser
man gaat naar zee en de boerenwerkman naar de
Wieringermeer.
Mijn grootouders, Jan en Geertje Hegeman-Rot
gans woonden met hun kinderen Jacoba, Pietje
en Jannetje in de Bakkerstraat in Den Oever. Het
gezin moet in het begin van de oorlog hun huis
verlaten. Ze vertrekken op de fiets naar Hippo-
lytushoef. Op de hoek Zandburen - Slingerweg
worden ze aangehouden; ze moeten hun fietsen
afgeven. Na hun huis ook de fietsen! Weken la
ter komen ze weer terug in de Bakkerstraat, het
hele huis is uitgewoond. Mijn opa blijft vissen op
het IJsselmeer, voer bij het Monument en langs
de Afsluitdijk. Er moest toch gegeten worden, zo
werd er gedacht. Mijn grootouders hebben een
tijdje een jongetje afkomstig uit Haarlem, in huis
gehad. Bij aankomst zat hij onder de luizen en
vlooien en was sterk vermagerd. Toen het te ge
vaarlijk in Den Oever werd is hij elders onderge
bracht.
Na de oorlog hebben enkele inwoners door hun
Mei 1945: intocht van de Canadezen
affectie met de bezetter Wieringen toen verlaten
of werden gevangen genomen. Anderen hebben
de draad weer opgepakt en zijn gebleven. De met
de vijand sympathiserende meisjes werden ook
op Wieringen na de bevrijding kaal geschoren
en op een vrachtwagen over Wieringen gereden.
Even vertrekken ze van Wieringen maar komen
later terug. Ze zijn dan gestempeld, het was niet
meer van 'kom er maar in', men hield ze buiten
de deur. De bevrijding was een groot feest, niet
dat de mensen het leed zomaar achter zich lieten
maar het wegvallen van bezetting bracht opluch
ting. Op 8 mei komen de Canadezen naar Wie
ringen.
In juni 1945 is het drie dagen lang een groot
feest op Wieringen, versierde wagens, mooi ge
klede (kleding gemaakt van de laatste stukjes
stof) jonge mensen vieren feest. Het feest wordt
op dinsdag 26 juni geopend met het luiden van
de kerkklokken. Om negen uur werd in alle ker
ken een korte herdenkingsdienst gehouden. De
opening vindt plaats op de Wielerbaan. Burge
meester Kolff, diens vrouw en kinderen, die na
een gevangenschap uit Duitsland waren terug
gekeerd woonden de opening bij. Stilgestaan
werd er bij de gevallen Wieringers en er werd een
hulde gebracht aan kapitein Boers en zijn man
nen die in 1940 zo dapper de Afsluitdijk hadden
verdedigd.
Dit jaar is het 65 jaar geleden dat Nederland werd
bevrijd. Er zijn nog veel mensen die uit eigen er
varing putten en daar over kunnen vertellen. Het
boek 'Opdat wij niet vergeten...' door Albert van
Dorssen, op initiatief
van Mieke Lieze Engel
en met hulp van velen,
geschreven is een waar
devol document om al
de mensen die in deze
oorlogen het leven lie
ten, te blijven herden
ken. Het jaar 2010
staat landelijk in het
teken van de beleving
van de Tweede Wereld
oorlog. De Historische
Vereniging Wieringen
wil hieraan aandacht
besteden en heeft een
aantal verhalen op pa
pier gezet.
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Höögte" - 22e jaargang nr. 2 - 2010
