- 116 -
Jaap en Nel op latere leeftijd.
Mars, Nuts, De Baronie. Die moesten wel knok
ken om op "haar "schap te worden toegelaten. In
de Sinterklaasperiode werd de woonkamer in be
slag genomen voor de traditionele "Sinterklaas
tafel" met chocoladeletters, marsepein- en cho
coladefiguren en wat dies meer zij. Mijn broer en
ik waren wel blij als dat achter de rug was en we
weer wat meer "leefruimte" hadden.
»M{tr
Tot op hoge leeftijd hield moeder ervan om erop
uit te trekken. Ze was bewust Doopsgezind, dus
trouw aan de Zusterkring. Ook de avonden van
de Plattelandsvrouwen bezocht ze graag.
Bakkerij De Koornschoof
VI. n. r. Nel Koorn-Klein, Bertus Beukers, Sjoukje Pronk,
Jan Rasch,Jaap Koorn, SimonVeerdig (Azn),Jan Koorn,
Nan Mulder en Cor Vink
Uitjes naar oude schoolvriendinnen, familiele
den, vroegere dienstbodes maakte ze met plezier.
Dan ging ze dus 'te gast'. Nadat ze weduwe was
geworden nam dit eerder toe dan af. Alleen thuis
zitten wilde ze liever niet. Het rijbewijs (gehaald
toen ze bijna 50 was) kwam goed van pas, al le
verde ze dat vrijwillig in toen ze ongeveer 80 was.
Heel verstandig, maar ze hield de auto wel, zodat
anderen toch met haar een ritje konden maken.
Logeren bij haar kinderen deed ze graag. Eerst
nog met vader, daarna alleen. Dit mocht, in haar
visie, wel een week of langer duren. Haar jong
ste zoon, ik dus, heeft haar toen toch eens het
gezegde: "Visite en vis, blijven drie dagen fris"
geprobeerd uit te leggen. Haar en mijn karakter
vertoonden overeenkomsten en botsten dus wel
vaker, maar dit heeft de goede band tussen haar
en mij nooit verstoord. Het logeren ging natuur
lijk vooral ook om haar zes kleinkinderen, waar
ze dol op was. Nog een anekdote ontstaan uit wat
wel haar verste reis is geweest. Met Marie
van Krieken - Snooy, een levenslange jeugd
vriendin, reisde ze af naar een Doopsgezinde
bijeenkomst in Kansas City in de V.S. Toen
de dames, twee boerendochters, daar tijdens
een maaltijd maïs kregen opgediend was het
'vonnis': "Kippenvoer, dat eten we niet." Het
is in ons gezin, zodra er maïs verschijnt, een
- letterlijk en figuurlijk - gevleugeld woord
geworden.
Na haar 80ste werd de gezondheid geleidelijk
aan minder. Ze sleet de laatst jaren, demen
terend, in De Koogh in Den Helder, waar ze
op 27 april 1994, net 85 geworden vredig in
sliep.
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 2 le jaargang nr. 4 - 2009
