- 66 -
de dump en startte daarmee een weg- en water-
bouwaannemerij met als machinisten Gert Engel
en later Klaas Fransen uit Westerland. In Soes-
terberg boden ze bij de aankoop van de dragline
nog industrieterrein aan voor ƒ1, - per m2, dit
was in de opbouwfase na de oorlog. Gert Engel
werd later chauffeur bij Haan Tours, daar reed hij
werkvolk naar de Verffabriek van Pieter Schoen
en de papierfabriek Van Gelder. Machinist Klaas
Fransen kocht de firmanten één voor één uit en
ging alleen verder.
Watersnoodramp in Zeeland. Simon staat links op de foto
Simon ging, als aannemer, alleen door en kocht
een nieuwe Duitse dragline "Weserhutte", die in
diverse verkavelingen werd ingezet. Na de wa
tersnoodramp van 1953 werd de dragline ingezet
in Kortgene, Beverland. Later had hij twee drag
lines. Tijdens de landelijke bestedingsbeperking,
door de Staat opgelegd aan de sector wegen- en
waterbouw, verkocht hij het bedrijf en startte
een rederij vanuit IJmuiden. De verouderde mo-
torlogger WR 88 werd door Katwijkers bemand
doch de eerste schipper was geen succes. Na
raadpleging met Jaap ten Bokkel werd een Wil
dere schipper aangesteld waarna zij verdienende
heengegaan zijn. Dit schip is later doorverkocht
aan deze schipper.
Dan koopt Simon van het Rijk een sleepboot,
R.P.4 (Rijkspolitie), bouwde deze eigenhandig
om tot garnalenvisser, de WR 98, met als be
manning schipper Cor Steigstra, Simon zelf als
machinist en als knecht werd aangenomen S.C.
Wagemaker, van Texel (neef van de bekende dok
ter Wagemaker van Texel, waar een veerboot naar
is vernoemd). Simon bleef inventief. Het schip
strandde met haar bemanning een keer voor de
Slufter (Texel) waarop men besloot lopend, de
benodigde communicatie middelen ontbraken,
door het natuurgebied hulp te gaan halen. Bij C.
van der Werf, eigenaar van café de Slufter, merk
te met recht op dat deze eerste klanten vroeger
dan ooit waren. Na flesjes Cola, "bellen" kop
jes koffie vertrokken ze weer. Om de tijd te do
den had Simon een prentbriefkaart met de tekst
"Groeten uit de Slufter"gekocht, deze stuurde
hij op naar zijn vrouw. Met vloed kwam de boot
vrij en keerden de mannen huiswaarts. Na het
garnalenvisserijavontuur werd de sleepboot weer
omgebouwd voor de aannemerij en verhuurde
Simon zich aan P. Klein en Zn te Smerp, voor
diverse sleepdiensten; stortbekker en sloopwerk
van zandzuiger steigers. Later startte Simon met
een platte motorbak een sportvisserbedrijf, deze
heeft hij doorverkocht aan Ton de Groot, lid van
hetWadvissersgilde en eigenaar van Recreatiebe-
drijf de Groot gevestigd op Smerp. Na al deze
ondernemingen ging hij rentenieren in het huisje
Koogerweg 9, aangekocht van zijn broer Dirk
Veerdig. Simon was een van de vele Wieringers
die de omschakeling van stoom, dieselmotoren
en elektriciteit en de mechanisatie intensief heeft
meegemaakt. Hij repareerde en maakte zelf zo
veel mogelijk, zijn dorskast, draglines en sche
pen.
Parenteel van Simon Veerdig
door Andries de Wit, commissie genealogie
Historische Vereniging Wieringen.
Simon Veerdig, zoon van Cornelis Veerdig
(landman) en Grietje de Boer, landman en land
bouwer, wonende op Wieringen, is geboren op 15
maart 1869 op Wieringen (Oosterklief) en over
leed op 17 maart 1948. Simon trouwt op 3 juni
1892 op Wieringen op 23-jarige leeftijd met de
20-jarige Antje Kooij, dochter van Pieter Kooij
(landman op Wieringen)en Maartje de Roos.
Antje is geboren op 8 augustus 1871 op Wierin
gen (Westerland) en overleed op 14 december
1943. Van Simon en Antje zijn zeven kinderen
bekend:
1Cornelis Veerdig,
geboren op 12 novem
ber 1892 op Wieringen
(Oosterklief). Beroep
directeur koelhuis en
analist, wonende te
Hoorn. Hij is overle
den op 23 januari 1957
te Zutphen. Cornelis
trouwt op 23 decem
ber 1915 op Wieringen
op 23-jarige leeftijd
met de 24-jarige Anna (Antje) Asjes, dochter van
Cornelis Asjes (beurtschipper op Wieringen) en
Simons oudste broer Cor
nelis was directeur van een
koelhuis. Op de foto een
herdenkingstegel met zijn
naam, te vinden in het oude
koelhuis
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 2 le jaargang nr. 2 - 2009
