*TÏ
AANZINNIG WlERINGEN
- 20 -
door Gea Klein Hamming
Wieringen is een uniek stukje Nederland, vele eeuwen ingebed gelegen in een veenlandschap, daarna
omspoeld door water om uiteindelijk, door de aanleg van verbindingsdijken, voor eens en altijd af
stand te doen van de eilandstatus. Een voormalig eiland dat nauwelijks in de geschiedenisboeken
voorkomt. Het heeft geen rijke historie wanneer het gaat over het eiland, de natuur, de bewoners en de
gebouwen. Wel bezat Wieringen al vroeg vier kerken, maar of de bewoners werkelijk geloofden, daar
geven de geschiedenisboeken geen antwoord op. Eeuwenlang lag Wieringen op eenzame hoogte. Dit
tijdperk van vereenzaming heeft een stempel op Wieringen gedrukt. Een tijd waarin de volkeren van
Noord Europa ontwaakten en het kleine Holland zich ontwikkelde tot een welvarend land.
regelmatig onder elkaar getrouwd; dit
heeft het ras verzwakt. De oorspron
kelijke stoerheid in het geslacht blijft
bestaan. Het saamhorigheidsgevoel
was sterk en standsverschillen waren
er niet. Het religieuze leven gaat aan
de bewoners van het toenmalige ei
land voorbij. Elk werelds genoegen
hield de Wieringer uit de kerk, wan
neer men ging was het voor de pre
dikant. De kerken waren vele eeuwen
in vervallen staat en werden weinig
Ned. Her. Kerk te Stroe in 1789 bezocht.
Wieringen heeft nooit een groot man of vrouw
voortgebracht. Voor de historie van ons vader
land heeft Wieringen nooit een rol van betekenis
gespeeld. Er was weinig interesse voor het ge
beuren op de 'vaste wal'. De lijdzame bewoners
keken toe hoe de Romeinen, de Vikingen en an
dere bezoekers het eiland in hun greep hielden
of plunderden. Het was een cadeau-artikel dat
bij huwelijken en andere gebeurtenissen onder
mensen van hoge adel van de hand werd gedaan.
Wie de oorspronkelijke bewoners
waren is onbekend; men spreekt
over de Friezen van Wieringen,
mensen die vanuit het Friese Rijk
in de omliggende veengebieden
werkten en zich op het eiland
vestigden. Friese kloosters had
den veel belangstelling voor het
veengebied. De Friese handel in
zout, vis, laken en wijn was zeer
levendig.
De Wieringers waren welgevormd
van gestalte en gelaat, allen toon
den iets ideaals in de vormen.
Maar door het isolement werd er
Over de bevolking is sinds 7 e eeuw
iets bekend, hoofdzakelijk uit opgravingen, de
eigen kerkarchieven en van geschriften uit bij
voorbeeld een klooster. In 1196 en 1183 wer
den vredesverdragen gesloten met respectievelijk
de Friezen van Drechterland en de Friezen van
Wieringen. Helaas is niets bekend over de bepa
lingen bij deze vredesverdragen. Wel is bekend
dat de Wieringers in dat jaar werden belast met
het bouwen van een aantal kerken, of ze moesten
Kapel met gasthuis te Den Oever in 1775
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 2 le jaargang nr. 1 - 2009
