OGMAALS DE GEBROEDERS GlELIS
- 132 -
Aanvulling op artikel "De gebr. Gielis" in Op de Hoogte van februari 2007 nr. 1
Betreft speciaal Jan Gielis, kapper te Den Oever.
Via het opgegeven adres en notaris Groendijk,
bleek de man een zwaar overspannen leraar te
zijn - toen ook al - uit Amstelveen, die zwervende
in Den Oever was beland. Hij werd kort na dit
voorval door de familie opgehaald, die mij later
nog en briefje heeft gestuurd. Op 8 maart 1972
kwam kleindochter Arina Zwanink met Gerrit
Vink als tweede koper in beeld en bleef deze in
de familie voor 25.000,—.
Jan ging wonen bij zijn dochter Dieuw en Tinus
Zwanink op Zandburen nummer 28 te Hippo-
lytushoef, waar thans de familie Hoogschagen
woont. Schoonzoon Tinus zorgde voor de ont
ruiming van de salon en woning. Op mijn vraag:
"Wat gebeurt er met de scheerstoelen?" was
zijn antwoord,: "Die hakken we stik, of wil jij
ze hew?" "Ik wil er wel ien hew," was mijn ant
woord, "as je 'm in de Koogerweg breng." Dat
gebeurde en vanaf dat moment in 1972 staat één
van de scheerstoelen op mijn kantoor en dient
als bezoekerszetel, compleet met scheerhoofd,
scheerbakje, mes en slijpriem.
Eenieder die de stoel wil zien is bij deze uitge
nodigd.
Piet Kraan,
Koogerweg 6, Hippolytushoef.
In 1971 ontving ik, Piet Kraan, het verzoek om
als makelaar het pand Voorstraat 18 te Den Oe
ver, in de verkoop te nemen van de heer Jan
Gielis. Aanvankelijk was voor het pand weinig
animo, tot dat er een aspirant koper uit Amstel
veen in beeld kwam. Hij belde mij op uit het café
van Tante Pietje om een afspraak te maken voor
bezichtiging. We spraken af in het café. Aldaar
aangekomen trof ik een onverzorgde, maar wel
goed gemanierde man aan. Hij wilde direct het
pand zien, dus wij gingen naar de nabij gelegen
kapperszaak, maar niet nadat hij uit de hal een
grote jute zak met verse paling had meegeno
men. Hij bood mij aan ook wat paling mee te
nemen voor thuis, hoewel groot palingliefhebber
sloeg ik dit niet alledaagse aanbod direct af. Jan
Gielis, inmiddels op de hoogte gebracht van de
bezichtiging, ontving ons in de salon en zei: "Jul
lie bekieken alles maar ik moet er nag een paar
skeren." Na de bezichtiging toonde hij interesse
zonder op details in te gaan. Ik verzocht hem een
en ander door te denken en dan een financieel
onderbouwd bod te doen, dit was volgens hem
geen enkel probleem en hij ging vervolgens in
één van de twee scheerstoelen zitten met de ken
nelijke bedoeling er voorlopig niet uit te gaan. Jan
Gielis nam mij apart in de keuken en zei: "Wat is
dat voor een rare vent?" Ik kon er verder ook niks
van maken. Jan zei: "Moet er zo gauw mogelijk
uut, ik vertrouw die vent helegaar niet." Ik moest
toegeven dat het een vreemde situatie was en de
zak met paling lag naast de stoel.
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 19e jaargang nr. 4 - 2007
