0NINGN00D EN WERKLOOSHEID
- 93 -
worden klaar gemaakt. De visserij op haring en
ansjovis met de zegen was eigenlijk erg primitief.
Een zegen had een lengte van 200 meter die dan
50 a 60 meter uit de kust werd geroeid en dan
met handkracht naar het strand werd getrokken
door de vissers. Die hadden dan broeklaarzen
aan van leer, en stonden dan tot aan hun middel
in het water. En als de haring, ansjovis, gepen en
andere vissoorten het Waddengebied introkken
wemelde het van de bruinvissen en zeehonden
op jacht naar vis. Na de paaitijd in de Zuider
zee trokken verschillende vissers dan naar het
Wadden gebied waar de vis dan enige weken ver
bleef voordat de Noordzee weer werd opgezocht.
Aan het jagen van de bruinvissen en zeehonden
achter de vis aan zagen de vissers dat er veel vis
aanwezig was. Het gehele Waddengebied, met de
zeegrasvelden en de Zuiderzee was een enorme
leefgemeenschap van vis en visserij activiteit. Wat
er na de afsluiting van de visserij is overgeble
ven is niet meer dan 5 of 10 procent. De gar
nalenvisserij in het Waddengebied is nog wel erg
belangrijk voor de vissers. Het gehele jaar door
wordt er op gevist, vooral in de wintermaanden
als het op de Noordzee geen weer is om te vissen.
Dan is er in april nog wat tongvisserij als de tong
naar de kust trekt. En dan de machinale kokkel
visserij nog, wat ook nog goed lonend is. Voor de
Zeeuwse mosselkwekers is er de laatste jaren re
delijk wat zaad en halfwasmosselen te vangen om
op de percelen, die aan de openbare visserij ont
trokken zijn, in het Waddengebied uit te zaaien.
Die onttrekking geschiedde altijd in goed overleg
met de garnalen- en andere vissers. Nu echter
komen we in een situatie dat de overheid van de
visgronden van de garnalenvissers - wat er na de
afsluiting nog van over is en dat is niet veel meer
- aan de openbare visserij wil onttrekken ten be
hoeve van de Zeeuwse kwekers. Dat is tegen het
besluit van de Tweede Kamer in, die toch gesteld
had dat onttrekking van visgronden niet ten kos
te van de garnalenvissers mocht geschieden, wat
nu echter wel het geval dreigt te worden. Ik vind
dat niet juist.
zijn de problemen van het ex-eiland Wieringen
Maar... elke zondag schallen in "Hippo" de saxofoons
Dominee en pastoor hebben zorgen over de jeugd
Uit Het Vrije Volk van zaterdag 12 juli 1952
Dertig jaar geleden reed over de Wieringse mod
derwegen nog de postkoets. Op het ogenblik,
goed vijf en twintig jaar nadat Wieringen op
hield eiland te zijn, wordt in drie van de vier ca
fés van het dorp Hippolytushoef, gedanst. Elke
zondagavond. En dit is het beeld: Midden in de
dorpskern van enkel honderden huizen botst de
muziek. De Harmonie plus drums, die door de
open deur van Veerdigs café komt aanrumoeren,
stokt tegen de torenhoge trompet uit Concordia
van baas Simon Halfweeg. Dwars daaroverheen
sproeit met flitspuit-effect de band uit hotel De
Haan een fijne regen van hoempapa. Vóór de
deuren hangt de jeugd, die niet meer naar bin
nen kan. Door de straten heupwiegen a la Saint
Germain-des-Prés de meisjes. Van de ene tent
naar de andere in lichtkatoenen en zachtzijden
jurkjes.
De zomernacht is te vol zwoelte om ook nog de
lucht der patates-frites-olie op te slurpen. Die
blijft dus hangen, met de geur van zoute haring
en augurken. Binnen wordt gedanst. Er zijn te
weinig jongens en de meisjes maken dus samen
de stoottrekkerige bewegingen van het ritmische
gestamp, dat géén jitterbug is, maar wel een slap
aftreksel daarvan. De jongemannen voeren hun
meisjes hetzij in routineonverschilligheid, hetzij
met net niet te warme innigheid over de dans
vloer.
Overal hangt de rook in een broeiwarme, dik
ke lucht. Voor Concordia staat een autobus uit
Friesland. (Tientallen jongens uit het Friese ko
men elke Zondag weer over de Afsluitdijk om te
dansen in Hippo. De matrozen laten Den Helder
er voor in de steek) Sinds enkele weken wordt
in de Wieringermeer, in Anna Paulownapolder,
in Noord-Holland, in Friesland en op Wieringen
zelf, tot in de gemeenteraad toe, Hippolytushoef
genoemd "KLEIN PARIJS". Maar dertig jaar
geleden was Wieringen nog een eiland...
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 19e jaargang nr. 3 - 2007
