- 42 - zijn plaats komen. Dit was één van de gelukkig ste momenten in zijn leven. Als natte kantonnier kreeg hij het beheer over de glooiingen van zowel de buitenkant als de binnenkant van de dijk Dat was een kolfje naar zijn hand. Want hij had, als vroegere steenzetter, als geen ander kennis van zetwerk Terug op Den Oever In 1973 werd een aanvang gemaakt met het re construeren van de kruising Den Oever. Deze ge vaarlijke kruising werd een zogenoemde ongelijk vloerse aansluiting. Tevens was dit het begin van de verdubbeling van het Wieringen, de Afsluitdijk, Harlingen en Delfzijl op tot extreme hoogten. In die gebieden was er een volledige dijkbewaking van kracht. Hout op de dijk Het was vliegend stormweer! Net als in het hele noordelijk kustgebied was ook voor de Afsluit dijk een volledige dijkbewaking van kracht. Dat betekende dat er continue werd gepatrouilleerd langs de Waddenzeekant van de dijk. Vooral de kwetsbare plekken, zoals bij de Middelgronden, werden extra in de gaten gehouden. Hier stond de noord noordwester recht op de kust. rijksweggedeelte door de Wieringermeer. De rijkswoningen die van het begin dat de Af sluitdijk gereed kwam bij de brug hadden ge staan, moesten worden afgebroken om plaats te maken voor asfalt. Ter vervanging van de af te breken woningen werden er aan de Hof straat in 1972 een aan tal nieuwe woningen gebouwd. Na zeven jaar in Zalt- bommel te hebben ge woond kon het gezin Van der Made in de cember 1974 één van deze woningen betrek ken. Nel was weer in haar element en voor Cor lag er een nieuwe uitdaging... Deze droog opgesomde feiten verbergen echter een geweldige ontrege ling van het maatschap pelijke leven in de door het orkaangeweld getrof fen gebieden. Op het vliegveld De Kooy werd op 3 januari een gemiddelde windsnelheid van 23,7 m/sec gemeten. Dat is windkracht 9, maar met uitschieters tot boven windkracht 12. De wind richting was voor ons gebied erg gevaarlijk. De noodnoordwestenwind blies rechtstreeks op ons kustgebied en stuwde het water bij Den Helder, Cor van der Made had, net een jaar in dienst, ook te maken met dit stormgeweld. Net als een ieder ander over weldigde hem dit ook. Hij was op die tweede januari al vele malen de Afsluitdijk op en neer geweest. Rijdend op het fietspad stopte hij op diverse plaatsen om dan min of meer kruipend bij de dijk op te gaan. Op de dijk kon je niet staan. Met het hoofd net boven de dijk uit probeerde hij te schouwen hoe het er aan de buiten kant voorstond. Flar den schuim en andere rotzooi sloeg hem in het gezicht. Links en rechts kijken viel het hem op meer plaatsen op dat er, naast wrak hout, veel nieuw hout op de dijk aanspoelde. Lange en korte balken en nog meer van dat soort hout. Langs de hele dijk tot aan de Kop van de Afsluitdijk toe was het allemaal hout wat de klok sloeg. Dat kon nog wat worden. Ze moesten het met zijn allen als team maar goed in de gaten hou den. Als de storm niet ging liggen kon dit nog wel eens onheil veroorzaken. Orkaan over Europa In de nacht van 2 op 3 januari 1976 raas de er een geweldige orkaan over Europa. De orkaan liet een spoor van vernielingen ach ter in een strook van Engeland en Scan dinavië tot de Alpen. Daarbij kwamen 60 mensen om het leven. Ook in Nederland ontkwam men niet aan dit natuurgeweld. Op verschillende plaatsen aan de kust werd, onder andere bij Bloemendaal en Zand- voort duin weggeslagen. Zwaar werden de Drentse bossen getroffen. Bij Workum ging een in aanbouw zijnde varkensmesterij te gen de vlakte; In Leeuwarden knapte de to renspits van het destijds hoogste provinciale bouwwerk, de Sint Bonifaciuskerk, geheel af. Van de Sint Annakerk in Amstelveen ging het dak er af en een deel van het dak van het Centraal Station in Amsterdam ging verloren. In Nederland bleven over stromingen gelukkig achterwege maar dat was niet het geval in het noordwesten van Duitsland en Denemarken. Daar moesten in totaal 30.000 mensen hun huizen verla ten en worden geëvacueerd. Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 19e jaargang nr. 2 - 2007

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 2007 | | pagina 8