- 53 -
De stelling bestond uit twee linies,
de voorste linie telde twee kanon
kazematten met in totaal drie ka
nonnen van 50 mm en vijf onder
steunende mitrailleurkazematten.
Een vierde kanon stond in een
open stelling. Luchtdoelgeschut Op appèl bij de stelling
werd opgeslagen in een achterlig
gende bunker. De tweede linie, die achter de spui
en schutsluizen lag, moest deze beschermen en
de eerste linie in de rug te dekken. Deze tweede
Buitenaanzicht van een mitrailleurkazemat met restanten
van de vorrnbrekende camouflage
diging van de stelling Den Oever waren andere
plannen. Verspreid over Wieringen zouden twee
batterijen zwaar luchtdoelgeschut geplaatst wor
den. Uiteindelijk werden deze luchtdoelkanon
nen niet meer daadwerkelijk geplaatst. Wel werd
een sectie licht luchtdoelgeschut bij Vatrop ge
plaatst in de nacht van 12 op 13 mei 1940, die
vervolgens de volgende nacht in de nabijheid van
gemaal Leemans geplaatst werd.
Al met al behoorden de kazematten tot de mo
dernste en best uitgeruste militaire bouwwerken
van Europa. Met buitenmuren van 2,5 tot 3 me
ter dik gewapend beton waren ze bestand tegen
voltreffers van zware houwitsers en mortieren.
De schietgaten waren zodanig geconstrueerd,
dat bij een treffer zo min mogelijk schade aange
richt kon worden. Bovendien waren de kazemat
ten beschilderd met vormbrekende camouflage,
linie bestond uit vijf kazematten en een opslag
plaats voor luchtdoelgeschut. Hoewel er plannen
waren om de kazematten met elkaar te verbinden
met ondergrondse tunnels zijn deze wegens ge
brek aan fondsen niet verwezenlijkt. Het bleef bij
een aantal loopgraven, dat door het stellinggebied
kronkelde. Ook was er een groot gemis aan pant-
serafweergeschut, aangezien het niet ondenkbaar
zou zijn dat de vijand, door gebruik te maken van
vrachtauto's of pantserwagens, vlot op zou ruk
ken. Er waren plannen gemaakt om een krachtig
antitank kanon in een kazemat te plaatsen, maar
dat is er uiteindelijk niet meer van gekomen. Wel
werd gewerkt aan de verdediging tegen lucht
aanvallen. Wegens ruimtegebrek zou de stelling
Kornwerderzand slechts verdedigd worden door
lichte luchtdoelkanonnen. Voor de luchtverde-
Luchtfoto van de stelling met op de voorgrond zichtbaar de
tankversperringen
kanonnen. De kanonnen dienden als lange af
standsverdediging maar konden helaas de Friese
kust niet bestrijken - hiervoor waren krachtigere
kanonnen in ontwikkeling. Daar
naast bestond de bewapening uit
mitrailleurs voor de nabij-verdedi-
ging. Er waren voorzieningen voor
het gebruik van schijnwerpers
voor nachtelijke gevechten en op
slag voor luchtdoelartillerie, welke
in een open gevechtsopstelling ge
bruikt moesten worden.
-
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 19e jaargang nr. 2 - 2007
