- 15 -
onoverwinnelijk schijnende Duitse strijdkrachten wordt tot staan gebracht, de aanval op de Afsluit
dijk mislukt. Elders in het land is de verdediging minder succesvol. Nadat op 14 mei de Rotterdamse
binnenstad door bombardementen volledig is verwoest en ook Utrecht en andere steden worden
bedreigd, maakt generaal Winkelman het bericht van de capitulatie aan de verdedigers van Korn-
werderzand bekend. Commandant kapitein Boers krijgt bevel het vuren te staken en met de vijand
in contact te treden om over de capitulatievoorwaarden te onderhandelen. De stellingen Kornwer-
derzand en Den Oever komen in Duitse handen.
In de Zwinstraat worden veel huizen door de Duitsers gevorderd, ook dat van Jan Tijsen de boek
houder. Daar zetelt de Duitse hoofdcommandant. Hij geeft Jan Gielis opdracht om naar de forten
op de Afsluitdijk te komen om daar de Duitse soldaten te knippen en te scheren. Gielis doet dit met
tegenzin. Na enige tijd weigert hij om nog langer in het bezette oorlogsgebied te komen en laat we
ten dat hij, om geen klanten te verliezen, zijn zaak niet langer onbeheerd kan laten. Hij stelt voor dat
de soldaten voortaan naar zijn
zaak komen. De commandant
staat dit toe. Gielis heeft een
radio die hij in het kolenhok
verstopt. Daar zit het hele gezin
naar uitzendingen van de BBC
te luisteren om het verloop van
de oorlog te volgen. Hoewel er
enig risico aan verbonden is,
hangt Gielis in zijn zaak een
grote kaart van Europa op, waar
hij met gekleurde vlaggetjes op
aangeeft waar de troepen van
de oorlogvoerenden zich op dat
moment bevinden. De kaart
wordt, ook door de Duitse sol
daten, met grote belangstelling
bekeken.
Na de oorlog komt het normale leven weer op gang. De kinderen van Jan en Pietje groeien op en
moeten een vak gaan leren. Vader Jan krijgt in de zaak hulp van dochter Dieuw. Van de drie zonen
heeft alleen Bert interesse in het kappersvak. Hij haalt zijn vakdiploma's aan de kappersschool te Alk
maar en gaat meewerken met zijn vader. De zonen Leo en Kees kiezen een ander beroep. Leo wordt
lasser bij DSM-scheepswerf in Amsterdam. Kees kiest voor techniek en wordt werktuigkundige op
de grote vaart. Beiden verlaten Wieringen voorgoed.
Ook het gezin van Jan heeft de Belgische nationaliteit. Dit betekent dat de kinderen, om in een
dienstbetrekking te kunnen werken, eenmaal per jaar naar het Consulaat moeten reizen om hun
verblijfsvergunning te laten verlengen. Oudste zoon Leo wordt opgeroepen om in het Belgische leger
zijn dienstplicht te vervullen. Dat alles leidt ertoe dat Gielis in de jaren '50 om praktische redenen
besluit zichzelf en zijn vrouw tot Nederlander te laten naturaliseren. De kinderen mogen zelf hun
nationaliteit kiezen. Jan Gielis, Pietje Gielis-Duijnker en hun kinderen Dieuw, Kees en Bert worden
Nederlander. Alleen oudste zoon Leo kiest ervoor Belg te blijven.
Vader Jan en zoon Bert hadden in die tijd veel klandizie in de zaak. Op de haven en in de aangren
zende straten heerste altijd een gezellige bedrijvigheid. Net als bij zijn broer Dolf kon men zich bij
Jan abonneren op drie keer in de week scheren. De prijzen uit die tijd: knippen 40 cent, scheren 15
cent. Er was voldoende werk voor de twee kappers. De meeste mannen lieten zich door de kapper
scheren en liepen de zaak binnen als het hen voegde. Het was er altijd gezellig, de wachtende klanten
vertelden elkaar de laatste nieuwtjes en bleven vaak ook na hun beurt nog zitten praten. Veel Zeeuwse
mosselkotters meerden na het vissen op zee af in Den Oever, waarna de bemanningen met een spe
ciale bus naar Zeeland reisden. Zij wilden graag netjes thuiskomen en lieten zich voor vertrek eerst
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 19e jaargang nr. 1 - 2007
