- 114 -
school. Lopend over het Viervoetspad, dwars door de weilanden van Stroe naar 't Hoekje. Het pad
was korter dan de weg, maar toch was ze wel bijna een uur onderweg. Daarom kreeg ze brood mee
voor tussen de middag, als ze bij familie in het dorp ging eten. Kerkdiensten voor schooltijd waren
er toen nog niet, hoogstens een enkele keer op een speciale feestelijke dag. Tijd om met de andere
schoolkinderen te spelen was er door die lange wandelingen ook niet.
Nelie kwam in de eerste klas bij juf Zwan. In de jaren die volgden begon de toestroom van kinderen
van het MUZ-personeel. De school werd te klein. Mevrouw Klaver weet nog goed dat ze in de vijfde
klas op het toneel van café Scheltus aan het Kerkplein, les kreeg van meester Windsma.
De nieuwe openbare school aan de Elft werd gebouwd en in januari 1930 verhuisden alle leerlingen
naar het nieuwe gebouw. Daarna begonnen de voorbereidingen voor de oprichting van een Rooms-
katholieke school. Op 1 juli 1931 was het zover en na anderhalf jaar aan de Elft ging Nelie terug naar
de oude school op 't Hoekje. Ze zat toen al vanaf april in de zevende klas bij meester van 't Hoff en
heeft het schooljaar afgemaakt bij meester Geerts. Daarna ging ze van school af.
Mevrouw Klaver denkt met gemengde gevoelens terug aan dat laatste jaar op 't Hoekje. De meeste
van haar schoolgenootjes kende ze niet, hun streektaal verstond ze niet. Alles werd anders, de beslo
tenheid van het eiland was voorbij.
In de oorlog naar de H. Henricusschool
verteld, door mevrouw J. van Burgsteden-van Zanten
In de generatie die in de oor
log naar de lagere school ging
vinden we Johanna (Joke) van
Zanten. Zij werd in 1935 gebo
ren. Haar ouders, Antoon van
Zanten en Hillegonda Engel,
woonden toen in een verbouw
de spoorwagon die in de Kre-
mersweg stond. Later verhuisde
het gezin naar een huis aan de
Slingerweg, nog later naar de
Hoofdstraat.
De huiskamer van de spoorwagen.
Joke ging in 1939 naar de open
bare kleuterschool die toen in
de oude school op 't Hoekje
was ondergebracht. Er waren
twee klassen met de juffen Ruitenburg en Rie Lont. Intussen was de oorlog uitgebroken. Toen Joke
de katholieke "grote" school zou gaan was die bezet door de Duitsers. Het parochiehuis was
ingericht om er de laagste klassen van de H. Henricusschool les te geven.
In april 1942 kwam Joke in de eerste klas bij juf Speller. In het schooljaar 1943/44 werd het begin van
het schooljaar verplaatst van 1 april naar 1 september. Na de oorlog ging Joke naar het schoolgebouw
aan de Klieftstraat. Daar kreeg ze les van meester Vos. Ook in de vierde klas kreeg ze les van hem,
daarna vertrok hij naar elders. Zijn opvolger meester van IJzendoorn gaf les in de vijfde klas. Hij hield
veel van de natuur en samen met hem maakte de klas uitstapjes naar de dijk om naar de vogeltjes te
kijken. Hij was ook vol lof over de Engelstalige bevrijders en gaf de klas Engelse les. In de zesde en
zevende klas kreeg Joke les van meester Schneider, het hoofd van de school.
Joke ging graag naar school. Eerst naar de H.Mis voor schooltijd. De onderwijzers noteerden de aan
wezige kinderen. Na tien keer kerkbezoek kregen de kinderen een plaatje als beloning. Ook een tien
voor catechismusles werd beloond met een plaatje. Het was een sport om zoveel mogelijk plaatjes te
verzamelen. Het was ook een sport om na de kerkdienst zo snel mogelijk bij de weduwe Dijkshoorn
Historische VerenigingWieringen - "Op de Hoogte" - 18e jaargang nr. 4 - 2006
