- 103 -
Maar visexperimenten, daar zie je niks
van, dat speelt zich onder water af. En
mijn zoon heeft jaar op jaar redelijke
besommingen, hoe kan dat dan? Bert
Barelds heeft een soortgelijke erva
ring, ook zijn zoon verdient een goede
boterham aan de vangsten bij Urk.
Dat belooft niet veel goeds voor de enige mogelijkheid die Dekker nog ziet voor een reddingsplan:
een duurzame kleinschalige palingvisserij: alle vergunningen intrekken, oudere vissers met de Vut
sturen of pensioen en
Aan de andere kant van de wereld leek het beter te gaan. Jan van Rein-
tjes zoon Wiggert emigreerde in 1948 naar Nieuw Zeeland. Hij was
boerenknecht geworden en had leren melken om een emigratiever
gunning te krijgen. Door een toeval zag hij een boer zijn varkens voe
ren met enorme vrachten dikke paling. Wiggert öp onderzoek uit. Wat
bleek? In de rivier kwam veel paling voor. Kanjers van wel honderd jaar
zwommen er. Maar de Nieuw Zeelanders aten geên paling. Namen ze
de Bijbelse uitspraak over de paling letterlijk?
"Alles wat in het water leeft, in de zee of in de rivieren en waterdieren zonder
vinnen of schubben gelden voor jullie als oneetbaar. Je mag er niet van eten,
ook hun kadavers moetje als weerzinwekkend beschouwen(Lev 11.9v)
Wiggert deed zijn voordeel mét zijn visserijverleden. Hij begon fuiken
té maken en kreeg een visserijvergunning. Hij had een goede brood
winning gevonden in de export naar streken waar ze de paling wel
waardeerden. Toen de industrie goedkopere fuiken begon te maken,
kreeg hij het even moeilijk. Maar zijn fuiken waren beter. En hij kon
goed repareren en verdiende zo 2x aan het palingbedrijf. Weldra werd
ook daar aan overbevissing gedaan.
de rest moet het doen
met een beperkt aantal
netten. En dat in heel
Europa, want het is
een internationaal pro
bleem. Kweken als op
lossing daar ziet Dekker
niets in. Al jaren wor
den er vergeefse pogin
gen gedaan om een aal
in gevangenschap tot
voortplanting te dwin
gen. Zonder succes.
Lukt het niet om de
geesten hiervoor rijp te
krijgen om dit interna
tionale reddingsplan,
dan gaat het als volgt:
zo weinig geslachtsrijpe
aal bereikt de paaigronden dat ze elkaar domweg niet meer kunnen vinden in die grote zee. Dan is
het definitief over. Over vier of vijf jaar zullen we het weten. Nan v.d. Bierk reageert even kort als
krachtig: "daar heb ik geen vier a vijf jaar voor nodig, het is beurt".
Barelds jr. is, ondanks het optimisme van zijn vader een jaar later gestopt met de palingvisserij. De
vangsten vielen toch tegen!
Wieringen, 2004-2005
Bovendien wijst hij op de massale
vangst op glasaal van de Fransen en
Spanjaarden: duizenden tonnen gaan
als lekkernij de frituur in. Waarom
doen ze er niets aan? En waarom doen
ze niks aan de ondermaatse aal, die
jaar in jaar uit illegaal op Urk wordt
verhandeld? En in Volendam gaat de
meeste handel buiten de afslag om.
Tegenstrijdige meningen genoeg. Het
probleem, ze onderschrijven het zelf,
zit in de vissers. Het zijn super indi
vidualisten, die elkaar vaak het licht
in de ogen niet gunnen. Ieder wil de
grootste vangst binnenbrengen, dat
geeft aanzien.
Sorteren van paling. Rechts Ep Akkerman (foto Maaskant)
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 18e jaargang nr. 3 - 2006
