- 100 -
lach. "Relirieus? Wat is dat voor een reus?"
Of zijn moeder hem als God beschouwde?
"Nee, als kind", was het antwoord, "dat zou
ook niet meevallen, want Maria kon amper
Jezus als God zien. Terwijl ze het wist".
Zijn eigen vader en moeder kon Lou niet
vergeten. Kort voor zijn laatste rede was hij
in de zomer van 1966 nog één keer terug op
zijn geboortegrond in de Anna Paulowna-
polder. Met Mien reed hij vol nostalgie door
zijn verleden. Een vroegere buur krijgt een
hartelijk bedankbriefje; de ondertekening
zegt veel: Lou van 't Roepertje.
Moeder en vader van Lou
f 0Aé schandalen drongen zelfs in Den Oever door: seksuele uitspat-
d y tingen? Seks was toch des Satans? Maar Lou zou aan liefdes inlegging
1 doen, dat was heel anders.
1 I Zuster Wallenburg toog
/A-f,:, y naar de hoofdstad en was
er in Frascati bij. Ze kwam
^4 onthutst terug: "Ze zoenden
mekaar allemaal", zei ze,
doelend op de broederkus
T7 die de groepsleden elkaar
gaven. Er kwamen rechts
zaken tegen Lou, bijvoor
beeld wegens de dood van
1 een jongetje wie"s ouders
f/L L <fj& - I als Lou aanhangers consul-
j. tarie van een arts niet nodig
vonden. Lou moest zelfs een
7.
f I dag brommen. Hij week uit
naar België om aan justitie te ontkomen.
Jan van Reintje overleed op 21 mei 1949. Toen was het Leger des Heils in
Den Oever gauw gedaan. Nog één keer was er een massale belangstelling van de dorpelingen
toen de rouwstoet eerst naar de kapel ging en aansluitend naar de begraafplaats bij de Oosterlander
kerk. De stoet werd voorafgegaan door het muziekkorps van het Leger des Heils uit Den Helder.
Normaal was dat men zich bij het passeren van een rouwstoet discreet achter de gordijnen terugtrok.
Nu was het dorp massaal uitgelopen, want dat had men nog nooit zo meegemaakt. In de kapel was
het ook al zo indrukwekkend. De eerste helft van de afscheidsceremonie was in handen van de Evan
gelisatievereniging. Halverwege de dienst nam het Leger des Heils het over. Het zwarte kleed dat de
kist bedekte werd vervangen door het witte kleed met rode rand van het Leger. Daarop de Legervlag
en op die vlag zijn Bijbeltje en zijn Heilsoldatenpet. Jan van Reintje was bevorderd tot Heerlijkheid.
Oude Wieringers zijn nu nog onder de indruk van de rouwplechtigheid en de muzikale rouwstoet.
"Hij werd als een koning begraven" is hun gezegde.
Zijn graf bij de kerk is verdwenen. Twee jaar geleden werd het geruimd toen de lasten de kleinkinde
ren te zwaar werden. Jans kinderen zagen het nut van het graf niet in: "Daar is toch niets van vader."
Ze woonden ver weg en vonden het niet hun verantwoordelijkheid. Elders wordt Jan van Reintje
liefdevol herdacht. In het Leger des Heils gebouw in Den Helder staat zijn naam vermeld bij alle tot
Heerlijkheid bevorderden.
Lou ligt anoniem begraven in het gehucht Selayn in Zuid-België. De onsterfelijke God was toch een
gewoon sterfelijk wezen gebleken. Mien vertrok naar Spanje, daarmee Lou's laatste advies opvolgend.
4#
yy /t I
/f i 1
u Jst -'» - - -
Historische Vereniging Vieringen - "Op de Hóógte" - 18e jaargang nr. 3 - 2006
