ELIJK HET GRAS IS ONS KORTSTONDIG LEVEN
£W"
i Km/f
- 26 -
De geschiedenis van jachtopziener C. Kroon
door Stef Zzvarts
Toen Cor Kroon zes jaar lang op de autobus van Geels had gereden werd hij het zat. In het begin
was het zo mooi geweest als hij zonder belemmering het eiland afreed. Dat z e s
je zo maar uit je isolement kon treden, niet gehinderd ,r a s 1* n
door de zee. Vroeger had hij zich wel
eens opgesloten gevoeld. Vooral toen
hij het een paar jaar als boer in de But- M
terhoek had geprobeerd. Met een paar
koetjes moest het jonggetrouwde gezin
zien te overleven. Trijn Luijt, zijn vrouw,
ventte de melk uit, vanuit het boerderij
tje in de Klieftstraat, dat in drieën werd
bewoond. Maar een echte boterham zat
er niet in en hij stopte ermee. Een boer
in het diepst van gedachten was hij niet.
De zeldzame keren dat hij met de postboot
van Baijs overgezet was waren opwindende
gebeurtenissen geweest.
..U-2T—7 X. 1 vL», a«®1
.M
J/ v
1t* Wt
&-»
*y% ouivAj.'-
L'
Jt
'v'
s
Maar één keer was er iets misgegaan toen de
stuurinrichting van de bus defect raakte en de
bus in de sloot kieperde. Vervelend, maar toch
eens wat anders. Dan keek hij maar weer uit
naar die rit op donderdag als er geldtranspor
ten voor de MUZ (Maatschappij tot Uitvoering
van Zuiderzeewerken) waren.
Jachtopziener Kroon op 8 februari 1938 bij het uitzetten
van Poolse hazen in de Wieringermeer.
De twee plaatselijke dorpsdienders gingen met
lege geldtrommels mee naar Schagen. Bij de
bank werden de lege trommels omgeruild voor
gevulde, die vervolgens bij de kluis van het kan
toor in het MUZ park op Oosterland moesten
worden afgeleverd. Iedere week opnieuw, ton
nen geld!
Maar niets
kon het machtige gevoel evenaren
als hij de zware autobus, later, toen de Afsluit
dijk klaar was, eigenhandig van Den Oever naar
Schagen bestuurde. In het begin tenminste. Na
een paar jaar zat hij weer in een tredmolen. Al
tijd was Schagen de eindbestemming, 53 minu
ten heen en 53 minuten terug.
Cor zag het toch steeds met wat spanning tegemoet. Zou het wel goed gaan? Voor de Wieringers was
hij niet bang, maar al dat vreemde volk, daar zat gespuis onder. Laat staan wat er zou kunnen gebeu
ren als de penoze uit Amsterdam lucht zou krijgen van die geldtransporten.
rv >3 D Ïj
tï E G
dor mi»®'1
/4
/J Jl
»P°n" .V.'
V.r.rr f li
jaaTfl,
des ty
v» «'O
DaïS
„olV W» wl
^ordwt:
van
betoe;
£j' J lréUr
ill *?&***-
..„m,
berdi
de»®
dois att® O"11,
Ka- f
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 18e jaargang nr. 1 - 2006
