'4^
-39-
Plechtige geloofsbelijdenis in 1944.
De meisjes in bruidsjurkjes, gemaakt van diverse katoenen stofjes, er was immers niets meer te koop. Het jurkje van
Hannie Rasch was gemaakt uit babylakentjes.
Op de achtergrond het Bleekershuuske, genoemd naar de deurwaarder die daar in de 19e eeuw woonde.
In de tuin achter de pastorie werden processies gehouden. De pastoor las er al wandelende in zijn brevier. Hondje Uns
Herr vergezelde hem, vaak half verscholen onder de soutane van de pastoor. Op de foto is de pastoor één en al glim
lach, maar voor de kinderen was hij streng. Niks geleerd? Dan trok hij ze hard aan het oor. Zijn misdienaren hadden
het zwaar te verduren, zijn wil was wet!
Bovenste rij v.l.n.r.: Diny Beukers, Jannie Pijs, Truus Thoma, Lena Schelvis, pastoor Kouwenhoven, onbekend, Truus
Hofstetter, Marie Hofstetter, Truus de Boer, meester Sneijders, Ellie Kaptein, Hannie Rasch, onbekend, onbekend.
Onderste rij v.l.n.r.: onbekend, onbekend, Hugo van Nijnatten, Frans Smits, Frits Koopmans, Bertus Beukers, onbe
kend, Guus Geusebroek, Jan Huting, Herman Boersen,Theo Boersen, Alida Boersen, onbekend.
Vermelden we nog dat weer een groepje kinderen nu uit Den Haag gezondheid kwamen opdoen bij onze
goede Wieringse parochianen. De vacantie werd weer gekenmerkt door veel vreemdelingen. Wieringen is in
de running in oorlogstijd.
Op school is een verandering. Mr. V. Berkum moest als krijgsgevangene naar Duitsland. (Nu mag wel ver
meld worden (juni '45) dat hij alleen maar onderdook) Een gevoelige slag voor het koor. Zijn plaats werd 1
april ingenomen door J. Vos uit Velzen. De deportatie neemt trouwens grote omvang aan. Een 10/tal van
onze jongens verdwijnt naar Oostland....
1944
6 jan is er een feestavond geweest, ter herdenking van het 12 V2-jarig bestaan van de school. Voorzichtig
heeft de Pastoor een speech gehouden waar hij zich als een slang rond alle moeilijkheden van vroeger heeft
heenbewogen om niemand te bezeren.6)
6) de Stichting van bijzondere scholen leidde op Wieringen destijds tot hevige conflicten. Tot die tijd was ieder kind,
ongeacht de geloofsrichting, naar de openbare school gegaan. Aantasting hiervan werd beschouwd als, een bederf van
de Wieringer zeden en gewoonten. Sommige katholieken waren zo Wierings dat ze hun kinderen naar de openbare
school bleven sturen.
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 17e jaargang nr. 2 - 2005
