Aardig was dat we een paar zondagen een Canadesche Aalmoezenier hier kregen, die om 11 uur de H. Mis las. Hij vroeg me of hij mocht use the church. En ik heel verbaasd: But this is a Roman Catholic Church. Waarop hij lachend antwoordde But I am a R. C. priest. Er was in die Missen veel belangstelling. De eerste maal heeft de Pastoor de boys ook een hartelijk woordje toegevoegd. Vermelden we nog dat de N.S.B.-ers zijn opgepakt en naar school gebracht, o.a. twee katholieken. De parochie takelt af. Verscheidene Heldersen gaan weg, mensen die door de Wieringermeerramp zonder emplooi zitten willen weg. De Wieringermeerboeren zoeken betere omgeving enz. De school gaat naar ver houding ook achteruit. 26, 27 en 28 Juni zijn hier de bevrijdingsfeesten gevierd, die een eigenaardig Katholiek cachet kregen, 's Morgens opening er moesten een 20-tal gestorven Wieringers herdacht worden en hoe moest je dat doen. Een lid van de feestcommissie bij den Pastoor. Die gaf zijn rouw. Jo Takes bouwde daarvan in de wieler baan een soort katafalk met vlaggen der United Nations er omheen (erg mooi). De burgemeester speechte. Daarna kranslegging door de B.S., een afdeling Engelsen en enige meisjes toen onder doodse stilte reciteerde de Pastoor den omwerking van O. kerst nacht van Vondel, 't Was ontzaggelijk sober, maar daardoor zo indrukwek kend. Daarna allerlei volksfeesten en optochten en 's avonds een Nederlandse avond, die ook geheel in katholieke handen was. De volgende dagen waren ook zo mooi, dat we het er allen over eens waren dat zo iets moois op Wieringen nog nooit vertoond was. 13 Juli keerde de laatste jongeman terug Piet Rotgans, die een schot in zijn been en door zijn neus had gehad bij Wierden toen hun trein beschoten werd. Hij krukt nog wat, maar is al veel beter. In 1947 is de pastoor voor dienstbezoek in Den Haag als hij op maandagmorgen een telefoontje krijgt, dat het, zoals hij zelf schrijft: "uit" was. "De Wieringers lieten hem niet graag gaan, hij had hun harten veroverd", vertelt Jo Mortier, de huis houdster 60 jaar later, "nu de oorlog over is laatje ons in de steek"} Maar de bisschop had beslist en diens woord was wet. Jo Mortier volgde hem naar zijn nieuwe standplaats. Dat was de grote Maria Magdalena parochie in Amsterdam, inmiddels afgebroken. Had Kouwenhoven wel eens moeite gehad met de rust die er op Wieringen heerste, hier in de Spaarndammerbuurt kon hij volop aan de slag. Het was één van de moeilijkste parochies in het diocees Haarlem. Het kerkbezoek was minimaal. Veel erger was het dat de buurt vol communisten zat. Die bondgenoten uit de oorlog met onder hen de voorlieden van de Februaristaking uit 1941, waren nu de grote vijanden, die te vuur en te zwaard moesten worden bestreden. De Spaarndammerbuurt was bovendien arm; de parochie kon zich zelf niet bedruipen. De pastoor kreeg zelfs dispensatie van de bisschop om in kerken van "andersdenkenden" te preken om de kas wat bij te spijkeren. Voor pastoor Kouwenhoven waren het tropenjaren, waarin hij ongetwijfeld nog wel eens verlangd zal hebben naar Wieringen, naar de "stil te in de Heer" zoals hij dat noemde. I Bij het overlijden van Dorus Rasch maakte pastoor Kouwenhoven het gedichtje; alhoewel al enkele jaren in Amsterdam was hij deze Wieringer nog niet vergeten. Emmy Vries bracht het mee uit de hoofdstad. - 42 - In blijvende herinnering aan onze lieve Man en Vader THLODOKUS ANTONIUS R ASCII, Echtgenoot van Cornelia Boerdi t ielxin li ie Wieringen 18 jan. JOOO; Overleden in 't Sr. Elizabeth Zieken huis re Alkmaar, 12 iili na voorzien te zijn van tie H. H. Sacra menten tier Stervenden, en begraven 15 Juli op het 11. K. Kerkhof tc Wieringen Zijn leven wat eenvoudig, toch re groet: Zijn schoon gezin, zijn dagen/is werk, Ztin ttoge zorgen voor het dagelijks broed, Toneelspel, musiceren tn de te't. Een aliud lach en hadeHjkheid, Waar jan zich troostte tn warmde, ai die /er d En heel dat leven schoon aan God gevftld, O Ti wie Hii teelde, omdat God Vader heet I Nu wat hij hemelnio dut ging hij heen En orgeit nu Gods eruw'ge melodie Ik bid tot GodHeer. zie op mijn geween Dat it U tent aanschouw, en hem weeszte I Heer, geef zijn ziel de eeuwige rust Lieve Hemelmceder, die hl) zo hethad weer zQn vreugde ook hier boven Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 17e jaargang nr. 2 - 2005

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 2005 | | pagina 12