Als jongeman kreeg hij een ongeluk met de motor
fiets. Dit had een ernstige blessure aan zijn been tot
gevolg, waardoor hij enigszins mank liep. Ondanks
deze handicap bouwde hij met veel ijver aan zijn toe
komst. Op 13-08-1928 trouwde hij met Trijntje
Bakker. Hun dochter Elisabeth Alida werd op 30
04-1934 te Alkmaar geboren, alwaar ook hun zoon
Maurits Okko Jan op 01-09-1943 werd geboren.
Omdat het bedrijf van vader zich richtte op de dij
ken en wegenbouw op verschillende plaatsen in Ne
derland werd voor huisvesting een ark gekocht die
Jan naar de verschillende werken liet slepen. Dit was
bepaald niet tot genoegen van zijn vrouw Trijntje.
Vooral als de sleep het IJsselmeer moest oversteken
en vanwege de vaak ruige golfslag het huisraad door
de ark vloog. Voor permanente bewoning lieten Jan
en Trijntje in 1939 tegenover het Noorderlicht in de
Parklaan een groot huis bouwen.
Toen vader Okko Bosker op 07-07-1942 overleed
werd het bedrijf verdeeld over de kinderen. De zoons
Jan-Jannes Bosker in 1957 Jan en
Jannes
begonnen beiden los van elkaar een aannemers bedrijf.
Het bleek niet eenvoudig om in de oorlogsjaren goed
werk te vinden om de werknemers aan het werk te
houden. Hiervoor werd dan ook elders in het land op
werken ingeschreven.
Ondanks dat zijn werk ver buiten Wieringen lag bleef
hij op Wieringen wonen.Tegen het weekend kwam hij
naar Wieringen en maandags vertrok hij weer en bleef
dan de hele week weg. Als kantoor gebruikte hij de
ouderlijke woning met kantoren aan het Kerkplein. De
heer Meiert Kooij fungeerde daar als chef de bureau.
Naast zijn drukke werkzaamheden was hij net als zijn
vader jarenlang lid van de kerkenraad van de Neder
lands Hervormde kerk.
Na de oorlog kwam de wederopbouw van Nederland
op gang. Hiervoor waren heel veel bouwmaterialen
nodig. Voor de productie van beton was grind een
belangrijk bestanddeel. Het was hem bekend dat in het
stroomgebied van de Maas in Limburg in de grond
dikke lagen met grind waren afgezet. Door met bagger
molens in de rivierbedding de grondlagen weg te lepe
len kwam het grind beschikbaar. Van de vroege morgen jan_yannes Bosker en Tnjntje Bakker
tot de late avond draaiden de baggermolens met een MaunU m }94g Hj em twu_
oorverdovend knerpend lawaai. Aan de ene kant van de TW-
werij op westerlana van een dienstmeisje
molen lag een bak voor de aarde en een de andere kant i n
lag een bak voor het grind. Als ondernemer moest je
grote risico's nemen bij de aankoop van gronden. Jan nam deze risico's, nadat hij zich zorgvuldig
had laten informeren. Het was natuurlijk altijd maar de vraag hoeveel grind de nieuwe gronden in
zich hadden. Tientallen jaren "vraten" de baggermolens zich door het land. Als men nu kijkt in de
- 29 -
%Yl J y4o
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 17e jaargang nr. 1 - 2005
