kreeg ze daar geestelijke bijstand van ds L.J. Goede, gereformeerd predikant uit Slootdorp. De dominee behoorde tot de verzetsgroep, van wie verder nog deel uitmaakten, Maarten Meeuwsen en schilder Ten Kate. Wieringermeer en Wieringen, dat onder hetzelfde distributiekantoor ressorteerde, waren in rep en roer. Overal werden huiszoekingen gedaan en werden mensen opgepakt. Annie werd niet gevon den. Na vijf dagen was de onrust wat geluwd en bracht Jacobi haar naar een broer in Friesland. Twee jaar lang zwierf ze daar van het ene onderduikadres naar het andere. Achteraf zei Annie, dat ze de ratten in de boerderij aan de Wierweg nog het ergste had gevonden. Het werkelijke gevaar kwam natuurlijk uit een andere hoek. De illegaliteit was levensgevaar lijk. De gereformeerde verzets groep bezorgde onder andere het illegale blad Trouw. In Friesland kostte dat het leven aan Geertsma's schoonvader en drie zwagers. Schoonvader v.d. Wey had een drukkerij, van zijn pers rolde de Trouw, totdat hij werd opgepakt. Alle vier over leefden de concentratiekampen niet. Zijn schoonmoeder bleef ondanks het verdriet ongebro ken. Haar geloof maakte haar De heer Geertsma met de foto's van zijn schoonvader en zwa- sterk. Bij de intocht van de gers, omgekomen in de concentratiekampen, Bergen Belsen, Canadezen in Leeuwarden zong Neuengamme, Aurich en Grofi Rosen ze ontroerd het Wilhelmus. "Ook ik werd door het geloof op de been gehouden", zegt de heer Geertsma 60 jaar later. "Dat zag je ook bij de communisten die heel veel goed werk in het verzet deden. Die waren ook sterk, maar wel in een heel ander geloof". De Wieringermeergroep kreeg met de communisten te maken door de spoorwegstaking op 17 sep tember 1944 die het hele land lamlegde, tot grote woede van de Duitsers. Treinpersoneel uit Schagen, onder aanvoering van de communist Jaap Schoorl, doken toen in de polder onder. Ze vonden onder meer onderdak bij boer Cevaal en op een boerderij aan de Kwelweg. Eén keer was Geertsma bijna opgepakt. Bij een Duitse razzia was o.a. Frans van Dam al gearres teerd. Daarop ging de moffenwagen in Wieringerwerf naar Sternstraat 25 waar Geertsma woonde. Die was de volgende op de arrestatielijst. Ze stonden voor zijn huis! Maar de Teutoonse adminis tratie klopte niet, als adres hadden ze Kerkstraat 25. Geertsma's overbuurman Job Smit heeft ze naar de Kerkstraat in Slootdorp verwezen. Daar was echter geen huisnummer 25 en toen hebben ze het maar opgegeven. A.C. de Graaf, regionaal L.O. leider, schuilnaam oom Cor en vooral verantwoordelijk voor de voed selvoorziening heeft Geertsma nog eens voorgesteld de verschillende verzetsgroepen maar samen te voegen. Geertsma piekerde er niet over! De kring kleinhouden, dat was de beste beveiliging. Douma en de Graaf werden door de Duitser gepakt en doodgeschoten. Ten Kate en Jacobi emi greerden kort na de oorlog. Annie Geusebroek overleefde in Friesland. Geertsma bouwde zijn bedrijf uit en kon na 60 jaar de details van de distributieroof invullen. -20- Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 17e jaargang nr. 1 - 2005

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 2005 | | pagina 22