- 19 -
Iedere week kwam uit Heerhugowaard Cornelis Wagenaar op de beurs in Middenmeer. Wagenaar
was onder de schuilnaam Wessels, districtsleider van het verzet in de Kop van Noord-Holland en
bracht altijd bonkaarten voor de onderduikers mee. Door invoering van nieuwe stamkaarten, die al
in de kluis van het distributiekantoor klaarlagen, zou dit bedrog ontdekt kunnen worden. Dus de
stamkaarten moesten verdwijnen!
Boer Jacobi, ook lid van de verzetsgroep, heeft twee
avonden lang op Annies ouders uit Hippolytushoef
ingepraat, eer zij toestemming aan hun dochter
gaven om aan het riskante karwei mee te werken.
Annie overwon haar angst en beloofde de adminis
tratie aan het verzet over te dragen.
De hele operatie kwam in een stroomversnelling
toen de autoriteiten de stamkaarten eerder wilden
invoeren dan gepland. Hadden ze lucht van de ope
ratie gekregen? Er moest worden geïmproviseerd.
Op een woensdagmiddag, in de schafttijd tussen
12.00 en 13.00 uur zonderde veldwachter Noot,
sympathiserend met de actie zich wegens gesimu
leerde darmklachten langdurig in het toilet af. Annie
moest de administratie in zakken door een raampje naar buiten duwen. Er was zoveel papier dat
het niet in haar fietstassen paste. Ze moest drie keer heen en weer om alles mee te krijgen. Ze loos
de haar lading bij boer Jacobi, die met paard en wagen rondjes om het gebouw reed, langdurig par
keren had argwaan gewekt. Het kaartsysteem werd provisorisch verstopt onder het stro en dekzeil
op de wagen.
Deze woning is in gebruik geweest als distri
butiekantoor. Het is de ambtswoning van de
burgemeester aan de Terpstraat na de onder
waterzetting van de Wieringermeer.
Het distributiekantoor was
gevestigd in de burgemeesters
woning aan de Terpstraat deze
stond leeg omdat burgemeester
Loggers als gijzelaar door de
Duitsers naar kamp Sint
Michielsgestel was afgevoerd.
Toen deze gevaarlijke klus klaar
was moest Annie op haar fiets
naar een schuilplaats op de
boerderij van Jacobi. Die was
op de Wïerweg E 14, nu
Wierweg 41, bewoond door de
familie A.J. Bischoff Tulleken.
De lange rechte weg leek wel
drie keer zo lang als gewoonlijk
toen ze op weg was naar haar
onderduikadres. Tot overmaat
van ramp kreeg ze ook nog een
lekke band, maar ze kwam vei
lig aan. Er was een geheime
bergplaats onder het dakbe
schot gemaakt, heel simpel, met
een tafel en een stoel. De administratie werd in een kuil in de schuur begraven en kwam na de oor
log weer bovengronds. Geertsma was nog in de boerderij vlak voordat Annie doorging naar haar
volgende schuilplaats. "Geertsma, was u er ook bij?" vroeg Annie verwonderd. "Je ziet het", was het
antwoord. In tegenstelling tot het eerste verslag zat Annie dus niet onder de vloer verstopt. Wel
Mevrouw De Visser-Geusebroek en de heer Geertsma aan de
Terpstraat bij de plek waar de distributie kantoor hield in de
voormalige burgemeesterswoning. Die woning doorstond de inun
datie niet.
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 17c jaargang nr. 1 - 2005
