- 128 -
Om zijn woordenstroom te onderbreken vroeg ik:
"Wat was het eerste werk hier voor u op Wie-
ringen?" "Nou..." begon hij, "maar laten we eerst
even een wijntje nemen". Zijn vrouw stond al op
en haalde een fles rode wijn uit de buffetkast.
"Kan ik je dienen met een glaasje van dit edele
vocht?", vroeg mijn gastheer. Hoewel ik geen lief
hebber van alcohol ben, accepteerde ik toch zijn
aanbod. Onder het schenken vonkte de wijn in het
lamplicht. Ik hoorde dat de wind meer en meer
aanhaalde. Het gierde in de schoorsteen. De vlam
men in de kachel laaiden af en toe hoog op.
"Ik ben blij dat het gister springtij was. Het waait nu nog harder dan toen wij gister in het peil
schaalhuisje zaten," zei Schut. "Jan Tijsen, de havenmeester, is hier gisteravond nog even geweest.
Hij vertelde dat het water bij de Quarantaine tot op de kant heeft gestaan. Het liep zelfs af en toe
de weg op. Gelukkig is het goed afgelopen." Voordat Schut verder ging stak hij een nieuwe sigaar
op en ik stopte nog maar eens een pijp. Spoedig zaten we weer te dampen als een stoombaggermo-
len.
"Tjaaa...!!! Mijn eerste werk hier. De voorbereidingen voor de aanleg van de Korte Afsluitdijk
waren net begonnen. Dat voorwerk bestond uit het maken van beteugelingdammen. Dammen die
moesten bewerkstelligen dat de getijstroom door de geulen zou worden afgeremd. Er waren twee
geulen. De westelijke geul, zeg maar, aan de kant van de vaste wal en een kleine oostelijke geul
nabij het eiland. De westelijke geul was met zo'n 11 meter onder N.A.P. het diepst. Met het beteu
gelen van die diepe geul is van alles misgegaan. Dat heeft een enorme hoop geld gekost. Ik zal je
dat nog wel eens vertellen. Het is een hoofdstuk apart moet je maar rekenen. Hoe dan ook, de
directie heeft door schade en schande er een hoop van geleerd. Je moet het zo zien, het aanleggen
van de Korte Afsluitdijk was een soort generale repetitie voordat ze met het grote werk tussen
Friesland en Wieringen begonnen. Ik moet je zeggen dat ik een enorme hoeveelheid ervaring met
dat aanleggen van die Korte Afsluitdijk heb opgedaan. Prachtig werk!! Wacht even, jonge vriend! Ik
begeef me nu op een zijspoor. Ik was bezig met mijn levensverhaal tot nu toe te vertellen!
Het verblijf op de "Bever 1" heeft niet zo lang geduurd. Na een paar weken konden we het huis
aan de Beltstraat 53* betrekken. Kort daarna weer verhuisd naar nummer 59 in dezelfde straat.
Hier zouden we voorlopig wel blijven wonen. Edoch... het kan verkeren. Ach ja, ik weet het nog
goed. Het was toen begin 1921 en er lag, net als nu, ook veel sneeuw". Schut keek peinzend voor
zich uit. Even later stond hij op en zei: "Als je het goed vindt wil ik het hier voorlopig bij laten. Ik
moet morgen vroeg op en jij moet proberen je kosthuis in deze besneeuwde wereld terug te vin
den."
Schut liet me uit. Met een "welterusten" nam ik afscheid van hem. Het sneeuwde gelukkig niet
meer, maar de harde de wind blies de gevallen sneeuw hoog op. De straten waren nog moeilijker
begaanbaar dan eerder die avond. De lucht was echter wat opgeklaard en een bleke maan deed
haar best om haar licht op het besneeuwde dorp te laten schijnen.Eindelijk thuis gekomen zag ik
dat alles donker was. Mijn hospita was waarschijnlijk al naar bed. Zoals gewoonlijk was de achter
deur los en een tien minuten later lag ik ook onder de wol.
De zaterdag daarop besloot ik een wandeling door het besneeuwde landschap te maken. Het was
prachtig zonnig weer en het vroor licht. De dagen daarvoor had ik veel moeite moeten doen om op
mijn werk in Den Oever te komen. Het fietspad naast de rijksweg was onbegaanbaar. Ik liep dan
ook meestal in een rijspoor op de weg zelf. Dat liep het beste en verkeer was er maar heel weinig,
's Morgens ging ik om half zeven de deur uit om acht uur op het kantoor te zijn.
Langs het huis van de familie Schut lopend wordt er op het raam van de kantoorkamer geklopt. Ik
houd mijn pas in en kijk wie daar klopt. Achter het raam staat de opzichter en zwaait naar mij. Hij
Het (oude) Gemeentehuis van Brummen.
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 16e jaargang nr. 4 - 2004
