- 101 - Intussen verliep de verhouding met Klatte niet zonder problemen. Ze hield zielsveel van hem, maar ze merkte dat hij haar bedroog. Hij kwam zijn verplichtingen als vader van haar kind niet na. Hij trouwde haar niet en verborg zich achter een ongelukkig huwelijk met een vrouw in Bremen. Hij moest eerst van haar scheiden. Maar deed dat niet. Hij vroeg overplaatsing naar Duitsland. Het officiële vaderschap wilde hij niet erkennen. De Duitse autoriteiten waren geen voorstander van contacten van hun onderdanen met vrouwen uit bezet gebied. Tijdens de zwangerschap bedreigde hij haar met een revolver. Ze hoorde van anderen dat Klatte veel dronk en dat hij, als hij dronken was, gevaarlijk was en ruzie zocht. Hij zou ook delirium hebben gehad. In mei 1941 begint voor Klatte een serie overplaatsingen, waardoor het contact met "Letta" verwa tert. Hij komt o.a. in Callantsoog terecht, waar hij door bruut optreden opviel. Na een noodlanding van een Britse bommenwerper in de branding, verhinderde Klatte persoonlijk onder bedreiging van zijn pistool, dat de bevolking de bemanning kon redden. Op één na zijn ze nodeloos verdronken. Stroman in de Duitse contra spionage In de loop van 1943 voelt de notaris zich meer en meer bedreigd. Het is hem nu wel duidelijk dat Duitsland de oorlog zal verliezen o.a. door de verloren strijd om Stalingrad. In het dorp zijn ze daar ook van overtuigd. Er zijn in ieder geval verschillende personen die anonieme dreigbriefjes bij de notaris in de bus doen. In het land worden aanslagen op NSB'ers gepleegd. De notaris, toch al geen held als het om z'n eigen veiligheid gaat, ziet de toekomst steeds wanhopi ger tegemoet. Een oplossing dient zich aan als er een vreemdeling in zijn kantoor verschijnt. Het is een spion van de Duitse Abwehr, de contra-spionagedienst in de beruchte Euterpestraat in Amster dam. Deze Meesters had wat informaties ingewonnen in de winkel van Koos Visser en had daar gehoord van de nationaal-socialistische sympathieën van Obreen. Meesters wist snel het vertrou wen van de notaris te winnen door zich voor te doen als kandidaat-koper van een huisje op Wie- ringen. Zaken doen, daar had de notaris wel oren naar. Er was geen droog brood meer voor hem te verdienen. Veel handel was er niet en wat er was ging aan zijn neus voorbij. Zijn notariaat was geheel verlopen. Meesters ontpopte zich als een vurige NSB'er en daarop was de vriendschap een feit. "Op zekere dag", vertelt Obreen later, "vroeg Meesters, mij of ik bereid was deel uit te maken van een groep mensen, om bij eventueel terugtrekken van de Duitsers, in het dan bezette geallieerde gebied sabotage werk te verrichten. Hiertoe zou ik enige lessen moeten volgen. Ik zag daartoe de mogelijkheid om verdedi gingswapens tegen eventuele bijltjesdagen of aanvallen van buitenaf, in mijn bezit te krijgen". Obreen gaat op het voorstel in, echter onder voorwaarden. Hij wil onder geen beding geld of ande re beloningen voor zijn diensten ontvangen. En hij wil zich alleen tot actie verplichten als hij Hip- polytushoef moet ontvluchten. Het gaat hem er alleen om wapens in handen te krijgen om zich tegen eventuele vijandige dorpsgenoten te kunnen verdedigen. Hij reist naar de Abwehr afdeling in Antwerpen. Daar krijgt hij instructie in het omgaan met springstoffen en hoe je uit trotyl handgranaten kunt maken. Weer thuisgekomen wordt er een pak ket sabotagemateriaal bij hem afgeleverd. Het depot Wieringen van de Abwehr is een feit. Ter meer dere zekerheid krijgt Koos Visser dezelfde wapeninstructie. Maar de Wieringer verzetsgroep was paraat geweest en had de activiteiten bij huize Obreen gesig naleerd. De verzetscommandant in Schagen wist via zijn kanalen al snel dat er nu op Wieringen sprake was van een zg. Feuerstelle. Het Scheermes en de moord op Maarten Snoodijk Op 10 augustus 1943 neemt Jürgen Hinrichsen het commando van de "Grenzschutz" in van Ewijcksluis over. Hij kwam uit Sint Annaparochie waar hij dezelfde functie had vervuld, evenals op Vlieland. Hinrichsen was op 23 september 1904 te Jubeke in Sleeswijk geboren en woonde vóór zijn militaire dienst in Flensburg, waar hij carrosseriebouwer was. Hij was getrouwd en had drie kinderen. Het is merkwaardig dat deze man die nog geen twee jaar aan de macht was op Wieringen Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 16e jaargang nr. 3 - 2004

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 2004 | | pagina 43