Hobby of geman
keerd kunstenaar?
Schilderen was zijn hobby
en vaak bezocht de notaris
zijn atelier, een houten
gebouw, los van het huis, in
de grote tuin. Dit was zijn
toevluchtsoord waarin hij
zichzelf kon zijn. Het had
geen ramen. Alleen boven
lichten op het noorden,
voor de goede lichtinval om
te schilderen. Dit was zijn
echte exotische leefwereld.
Het schildersatelier van de notaris.
Door hemzelf gemeubileerd met weelderige
sofa's, kanten kleden en een keur aan opgezet
te kleurige vogels en andere schildersattribu
ten. Met een "pickelhaube", een Duitse helm
die hij van ex-kroonprins Wilhelm had gekre
gen en die hij op zijn schilderijen vereeuwigde.
Niemand kwam daar binnen. Zelfs het dienst
meisje niet om af te stoffen, dat deed hij zelf.
Hier maakte hij veel verdienstelijke portretten
van familieleden en oude Wieringer types. Ve
len herkennen zich nu in de trekken van hun
voorouders, toen door de notaris geschilderd.
Inspiratie deed hij op door lange wandelingen
over het eiland te maken. Prachtige tekeningen
van het oude Wieringen herinneren eraan. Aan
zijn prenten zie je het talent, aan de olieverven
dat hij (nog) niet meer dan een verdienstelijke
amateur was. Wie weet welke kunstenaar er uit
hem gegroeid was als hij zijn roeping had kun
nen volgen.
Zakelijke ontwikkelingen
Het besluit van 1918 de Zuiderzee af te sluiten
is voor Wieringen en het notariaat op termijn
een belangrijke economische stimulans. Van
1920 t/m 1925 wordt er door gebrek aan over
heidsgeld maar mondjesmaat aan gewerkt.
Vanaf 1927 gaat het op volle kracht en dat legt
ook de notaris geen windeieren. De aanstelling
van een kandidaat-notaris is er het gevolg van.
De familie Haremaker-Terpstra woonde een tijd
je in de Hoofdstraat boven de huidige Wereld
winkel en daarna met groot genoegen bij het
MUZ park in het huis waar nu Piet en Marieke
Dekker wonen. Hun oudste dochter is op Wie
ringen geboren en de band met het voormalige
eiland is altijd blijven bestaan. De kinderen ko
men nog regelmatig op "nostalgiatoer" naar de
plek die volgens hun ouders de meest onbezorgde
periode van hun huwelijk was.
Naast een bejaarde verre verwant was Hare
maker eigenlijk de enige die na de oorlog een
goed woord voor Obreen overhad. Niet recht
streeks maar via Nelly, zuster van Hendrik en
onderinspectrice bij de Amsterdamse recherche
gaf hij een verklaring voor het gedrag van zijn
vroegere leermeester.
De Wieringer Courant meldde in 1934 dat velen
de kandidaat-notaris met leedwezen zagen ver
trekken: "De heer Haremaker was een minzame
persoonlijkheid die voor ieder met raad en daad
klaar stond".
-77-
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 16e jaargang nr. 3 - 2004
