ouders alleen op vakantie gingen. Ze probeerden de heerlijke roomsoep van mevrouw na te maken,
maar wat ze er ook ingooiden, het werd alleen maar smeriger.
Hilarische taferelen speelden zich af op de grote zolder waar ze de lakens door de mangel haalden.
Onder de grammofoonklanken van de door Letty aanbeden Duitse operettester Rudolf Schock
(een foto van hem prijkte op haar nachtkastje) klopten ze samen een dekbed uit. Ze klopten en
klopten totdat ze el
kaar in de wolken stof
en dons nauwelijks
meer zagen. Onder
daverend gelach ont
dekten ze een groot gat
in het overtrek. Als
pubers met opspelen
de hormonen wissel
den ze vertrouwelijk
heden. Letty was heel
emotioneel toen Geer
tje een beledigende
brief van een ex-aan
bidder kreeg, vol met
lasterlijke praatjes. In
haar woede over zoveel
leugens wilde ze er op
af om die vent eens
flink de waarheid te
zeggen. Geertje kon
haar met moeite er
vanaf houden.
Letty sprak haar aarze
ling over het huwe
lijksleven uit: ze was
bang voor de pijn van
het krijgen van kinde
ren.
"Ik heb er aan terugge
dacht toen haar kind
door een tangverlossing
werd gehaald", aldus
Geertje, "daar was de
pijn die ze zo had ge
vreesd".
"Letty", vertelt ze, "was
heel hartelijk toen ik
ziek thuis was gebleven. Ze kwam bij me op bezoek om te zien hoe het ging. Ik lag op een ijskoud kamertje
boven. Het was er zo koud dat Letty bij me onder de dekens schoof en zei: "Zo kunnen we beter praten".
Berghotel bij Bregenz, waar Letty vaak logeerde. Daaronder de achterzijde van een
ansicht van Letty aan Geertje de Haan.
Letty werd door haar vader verafgood, en dat was wederkerig; met haar moeder was de verhouding
minder innig. De notaris verwende haar stevig. Voor haar verjaardag gaf hij haar eens een kano
cadeau, waarmee de vriendinnen Letty en Nicolien op het Amstelmeer gingen spelevaren. Ze
mocht haar rijbewijs halen en reed in vaders auto, heel modern voor die tijd. Ze droeg mooie kle
ren b.v. broekrokken in blokpatroon, dat zag je nauwelijks op Wieringen. Het had een zekere chic,
het was beslist niet in het dorp gekocht. Een vrolijke, gezonde, levenslustige meid, zo beschrijft het
dienstmeisje haar.
- 75 -
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - I6e jaargang nr. 3 - 2004
