',v v
- 51 -
nog meer te gaan leren, veel te oefenen, door
te douwen en het examen te halen, ook om
de familietraditie voort te zetten.
Veel keren reed ik op de fiets naar "De On
derneming" in Hippolytushoef om ook daar
te oefenen. Niet alleen optuigen (zeilen voor
leggen), vangen, klampen, vang lichten, ma
len en aftuigen, maar ook vegen, raampjes
zemen, spinnen verwijderen en onkruid ste
ken. Dit alles om het zo gewoon mogelijk te
laten worden en met de molen op het gevoel
te werken. En thuis net zo lang leren tot je er
hoofdpijn van kreeg
De derde test was weer op zo'n hoge molen,
maar het ging goed. Kort hierna het proef-
examen, dat ging prima en het examen werd
aangevraagd. Zes weken ervoor krijg je be
richt op welke molen je examen doet. Ik
kreeg de "Noorder M" bij Sint Maartensvlot-
brug toegewezen en dat stond me aan. Ik had
er gelijk wat mee, een poldermolen, een bin-
nenkruier, een gewone grondzeiler, niet zo
hoog en lekker touwwerk. Wel met een schep
rad, daar had ik nog niet eerder mee gewerkt.
Tijdens de voorbereidingsweken stond er een
paar keer harde wind en het was een paar
keer windstil en was het mistig. Niet echt op
timaal te noemen. Alleen de laatste keer kon
het scheprad in z'n werk. De molenaar daar
heeft me goed geholpen om de puntjes op de i te zetten, hoewel... alles kon nog even beter en net-
De dag van het examen, met de landelijke examencommissie. Harde wind zou het worden die dag,
Zuidwest 5 en toenemend, geen zeilen dus. Een paar uur heb ik in de auto op mijn beurt zitten
wachten, luisterend naar veel te wilde Russische en Spaanse muziek. Normaal vind ik dat mooi,
maar nu was het toch niet zo'n goed idee. Het begon ook steeds harder te regenen en wat erger
was, de wind begon te krimpen. Die ging van Zuidwest naar Zuid en zelfs Zuidoost en ik begon me
ongerust af te vragen wat er aan de hand was. Later bleek het een trog te zijn, ten zuiden langs.
Uiteindelijk ben ik er op afgestapt met de gedachte dat die ouwe opa van me ook geen teletekst
e.d. had. Het moest maar op het gevoel, dat vind ik ook het leukste. In de stromende regen begon
de commissie met de vragen, ik heb zo ijzig mogelijk en (voor het oog) op m'n gemak de antwoor
den gegeven. Gewoon om te laten blijken dat ik niet onder de indruk was van hun aanwezigheid.
Het ging goed, ik had al gauw twintig goede antwoorden en dat is lekker, want dan mag je daarna
best wat fout hebben. Twee keer heb ik moeten kruien, de wind bleef krimpen. Maar eigenlijk voel
de ik meteen dat het goed ging.
De molen moest draaien met het scheprad, daarom was mijn eerste ingeving vier volle zeilen, de
molen moet kracht hebben, want dat water moet weg. Daar sta je dan, vier keer bovenin in de stro
mende regen. De molen draaide heel mooi, het vangen ging netjes, het klampen ging goed en de
laatste vragenronde, ook over het weer, ging goed. Alles klopte die dag, behalve het weer. Het erg
ste was dat je buiten een minuut moest wachten op de uitslag terwijl je het eigenlijk wel wist.
i Muf,
V- <k,.
-M-
Molen Noorder M bij Sint Maartensvlotbrug: hier
deed Pietje haar molenaarsexamen.
- j jÊZ
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 16e jaargang nr. 2 - 2004
