van achter net een kanariepiet zö geel, et struuf liep liep langs sien broekspiépe in sien sandale tus-
ken sien töne. Dat is nou je twiede broek, seit Trijn, Straks heaw je gien sköne meer. Maar ondanks
oalles het Trijn der begierd van et lachen. En de menske die hem zö zage staan hadde der ok veul
plezier om. Skiet maar op, seit Trijn, we moete nag veerder. Et oaitje heawwe sie niet had die
oggend, et brood heawwe sie in de oto opeten.
Sie reje achtermekaar an ièn stuk deur en den wor je loveg, Siemen ok dus. Trijn zat op et klap-
stoelke, boie jonges voerin. Nou had Trijn wel borde langs de wèg zien weer op sting 80-70-60-50
40, maar Siemen had dat niet zien en reed maar an van heaw ik jou dèèr. Dat dèèr vliene sie mit
vier wiele van de grongd over een spoorwegovergang. Dat Trijn docht, deer gane we. Maar et is
goed oafkommen. De wiele kwame mit een harde klap weer op de wèg maar sie reje gewoon veer
der. Maar Trijn lag languut achterin, ze waar zö mit der derrière deur de klapstoel voalen. Deer lag
ze en seit teugen Siemen, wat bin je toch een sukkel. Dat zie je toch, die borde langs de wèg, je
vliet der as een gek overheen. Hou je mongd, seit Siemen, et is ged oafkommen en ik viend dat jij
dèèr goed leag.
Afijn, sie rije en rije, veerderop in Frankrijk benne dèèr van die zaagveugelkes en die make puur
lawoai. Dat Siemen die luusterd mit sien hoofd uut et raam. Ik begriep der niks van, seit ie. De oto
an de kangt en toen kreeg ie deur dat et zaagveugelkes ware. Gelukkig dat der niks stik waar. Na
nag veul meer kilometers kwame de palmböme en de borde weerop sting weer hullie weze moste.
De camping op, en sie krege een miserabel mooi plaaske. An zee, wat wil je nag meer? Doe most de
tent weer omhoog, maar deuze keer ging et goed, et waar zö voer mekaar.
Maar na een paar dage ging de ritssluiting van de tent stik, dat doe mote sie oalle kere op knieze de
tent in en uut. Wat een temptasie. Siemen had sien hele reag openskröbd, maar sie genote bar.
Siemen vong et ok zö verlegen mooi, oallegaar van die mooie blote matjes. Ja, Trijn waar ok mooi
maar die wier oal een beetje wooizeg. Dat krieg je as je ouwer wor, kroaiepöötjes en zö, maar
Siemen docht van een mooie tafel ken je niet ete. Doe hullie een keer an de wandel ware zage sie
een bord weerop sting: II du le. Deer kon je mit de boot heen, en dat woue hullie wel. Dat et stel
op de boot, de jonges ware bij de tent bleven, lekker vare. Sie zage et eiland oal leage, maar wat
docht je? Et waar een nudiste eiland. Nou Trijn, seit Siemen, maar ik hou mien lange ongerbroek
en mien skèèpewollensokke an (et waar temet veertig grade). Kiek, seit Siemen, der zitte der een
stel in der blote gat in de bus, sie lieke wel niet wies. Jongen, wij gane weer gauw weerom, hier
passé wij niet tusken. Dat Siemen en Trijn weerom.
Zö beleefde hullie oalle dage wel wat, maar ja den moet je toch ok weer op huus an. De tent en
oalle spulle in de oto. Om zeuven uur begon de reis naar hüüs. Wat zitte we lekker seit Trijn, ik bin
zö löveg as een hongd, wat heawwe we toch een troep meenomen. Ongerweg moste sie toch nag
een keer de tent opzette. Sie name dezellefde camping as op de heenreis. Deer waar dicht in de
buurt een hotel en deer woue hullie ete, en de op de Franse toer. Sie zate deer deftig, keerskes in
de brangd, en mooi serviesgoed op tafel. De kiendere woue patat mit appelepent en sla mit een
hennepöötje. Siemen zou van de kaart bestelle. Hij kon tenslotte Frans. We neme Boesse Besse
Trijn, dat leek hullie wel wat. Eerst nag een wijntje, en dèèr kwam et ete, eerst voer de jonges en
doe voer Trijn en Siemen. Wat docht je? Et waar vis mit de kop der nag an, ien van de jonges seit,
oe, haal vort, hij kiekt oaldeur naar me. Dat Trijn en Siemen heawwe mit lange tangde eten en oaf
en toe mit der ööge dicht, dat sie maar niet zage wat sie in der mongd stake. Nou dat wete we voer
de aare keer, gien Boesse Besse meer voer ongs. Trijn vong et ok nag veuls te heet de vlamme
sloege der gat uut. Geef mij maar poepekööl.
De aare oggend weer in de oto en rije maar weer. Nou binne we gauw weer lekker tuus, seit Trijn,
we heawwe bar genoten, we binne bruun en blijd Zö kwame hullie weer op Wieringen an. De oto
uutladen. Mens, wat heaw je den verskrikkeijk veul smerige klere. De slèèpzakke moste ok nag
wosken worre. Trijn is dage an de was en an et opruume weest. Et is bar mooi weest seit Trijn, we
heawwe bar genoten, maar oost west, tuus best.
- 22 -
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 16e jaargang nr. 1 - 2004
