NGEZONDEN BRIEVEN
AN ONGER DE WIERINGER PET
K
- 104-
Hippolytushoef, 17-06-2003
Naar aanleiding van het stukje van Dirk Lont in "Op de Hoogte" nr. 2 2003, waar gevraagd wordt
naar het spel fluksen, het volgende:
Het spel werd gewoon op de weg gespeeld er was toen nog niet zoveel verkeer. Men moest er een
zogenaamde fluksteen voor gebruiken, een kleine zwerfkei van 500 a 800 gram, die overal op
Wieringen waren te vinden. De steen moest goed in de hand liggen.
Het spel werd gespeeld door
2 jongens of meer. De begin
nende speler moest de steen
een flink eind weg werpen.
De tweede speler moest dan
proberen de andere steen te
raken wat meestal niet geluk
te dan moest de eerste speler
de steen van zijn tegenstan
der proberen te raken, wat
makkelijker ging, omdat die
steen dan dichter bij zijn
eigen steen lag. Degene die
het eerste de steen van zijn
tegenstander raakte was de
winnaar en het spel kon op
nieuw beginnen.
Het woord fluksen is een Wieringer woord wat niet in het woordenboek staat, wel wordt het spel
fluksen aangehaald op bladzijde 65 van het boek: "Wieringer land en leven in de taal'Van Jo Daan.
Hartelijke groeten
J. Tijsen, Hippolytushoef
door Corrie Zuidema
Lest skoot me so maar te binne, dat toe we kiendere ware, we
allegaar van die grèèuwe broaide borstrokjes an hadde van skèè-
pewol. Met van die ribbelkes onger en boven en skouwerbegkjes
met ribbelkens. Most je deer nou derus mee ankomme.
Kiendere kinderen
grèèuwe broaide van grauwe schapenwol gebreid
De flukstenen
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 15e jaargang nr. 4 - 2003
