- 97 -
Zo niet Grietje Kaan-Lont en haar dochter Neeltje Marie Kaan. Zij vertelden van een gesprek met
slager Gerrit Poppen die zij om varkensvlees vroegen. De slager zei dat ze te laat waren. Hij had
alles al verkocht. En de burge
meester was bij de slager geweest
en had gezegd: "Als je mij er ook
van geeft zal ik het verder niet
bekend maken". Koopman Her
man Smit verklaart iets derge
lijks. Desondanks verklaarde sla
ger Gerrit Poppen dat hij zich er
niets van herinnert. Beklaagde
Obreen verzocht aan getuige Pop
pen te willen vragen of het waar
is geweest dat de burgemeester
vóór de rechtszaak bij hem is
geweest, want daar gaat het om.
Getuige Poppen zegt dat de bur
gemeester niet bij hem was. Na meerdere tegenstrijdige verklaringen te hebben afgelegd wordt
Poppen ter plekke gearresteerd op verdenking van meineed.
Dan is er getuige P.F. Kuut die aan de notaris had verteld dat de burgemeester overtredingen van
de distributieregels oogluikend toestond om zelf ook maar vlees te kunnen krijgen. Getuige Kuut
ontkent en zegt dat naar zijn mening de notaris geen betrouw
baar persoon is. Maar Kuut was als ex-raadslid en wethouder
ook niet onbevangen tegenover de burgemeester. Bovendien
vindt de president van de rechtbank het vreemd dat Kuut op
de dag van de instructie 's morgens om 8 uur zo vreselijk toe
vallig met de burgemeester gesproken had.
Het eind van het liedje is dat notaris Obreen
wordt vrijgesproken.
Hij kan de feiten niet bewijzen, maar hij wordt van rechtsver
volging ontslagen omdat hij oprecht meende dat Peereboom de
distributieregels had geschonden. Deze uitspraak is overigens
niet zo verwonderlijk. In een brief aan de Commissaris der
Koningin vond de Officier van Justitie de belangenverstrenge
ling van Peereboom onaanvaardbaar. Daar liet hij geen misver
stand over bestaan.
Deze geschiedenis zou hier eindigen als de burgemeester lering
uit de zaak getrokken had. Hij ging echter op de gewone voet
verder. Wel deed hij notariële transacties voortaan op de vaste
wal... Zijn zakelijke belangen had hij overgedaan aan zijn zoon
Piet. Dat was echter een doorzichtige manoeuvre waar in de
praktijk ook niet de hand aan werd gehouden. Vader Arie bleef
zaken doen als dat zo op zijn pad kwam. Die vermaledijde notaris kwam ook daar weer achter en
bleef de commissaris informeren, die nog steeds geen maatregelen nam. Wel had de commissaris
Peereboom een nijdig briefje gestuurd waarom die hem de uitslag van de rechtszaak niet had
geschreven! "Foutje, jammer, neemt u me niet kwalijk meneer de commissaris"
Briefhoofd en handtekening van notaris Obreen: "Met ver-
schuldigden Eerbied.
Bericht van de vrijspraak van
notaris Obreen in De Visscherij
Courant plus commentaar.
H. P. D. J. VAN DER SPECK OBREEN,
NOTARIS,
W I E R I N G E N.
De notaris van Wieringen vrijge-
sprokon.
Po Recht, bunk to Al It mo fir heeft Dinadng-
miritlag fwij ontvingen hot -bericht to laat om
hot nog in heb No. van dien dag tö vermelden)
til tap rank gedaan m dn zaak van notaris Va n
der Speek Obr««n to Wieringen di& in een
buitengewone ratting had terecht gestaan, we
I goiia hdoedjgiiig in geachrift van ck-ti burge-
1 meeatnr dier gemeente,, den heer Peereboom.
Zooftls men wept had do notaris iu een inge-
j zouden stuk in de Sell agar Gournnt" over ver-
sen ijlende di.d.ributiczalwn geschreven, woai-
dOot da lieer P, zich beleedigd achtte. Inder
tijd werd togen den notaris 300 boete, cube.
60 dn gen hechtenis cwifleht, bij de tweede be
handeling dei* zaak eelite-r verninderde do offi-
tier den' eis oh op 26.
De Rechtbank oordeelde dat- het geploegde
en bewezen foit niei jfro/taiar was, en ontsloeg
den Notaris van all© rechte vervolging.
Wat "deze uitspraak beteekent voor burge
meester Peereboom, en wat do rechterlijke
macht denkt van diens handelingen nla Imrge-
meestér, is hiernjee klaar en duidelijk L
Burgemeester Peereboom zal wanneer hij
zijn ontslag nog niet heeft ingediend onge
twijfeld - niet nalaten uit deze uitspraak de
consequenties te trekken.
Als ov orhei dspersoou is hij biermeo Gil Huise
lijk geworden.
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 15c jaargang nr. 4 - 2003
