- 95 -
En deze Van Gelder wist daar veel van: hij had
als tegenwicht een "Vereeniging van Zeegras
belanghebbenden" opgericht. Van het erbij be
horende blad "De Visscherij-Courant" was hij
de redacteur. In het blad spuide hij zijn onge
noegen over de burgemeestersbelangen. Pee
reboom had een bloedhekel aan die man, want
Amsterdam viel niet onder zijn invloedsge-
bied. Bovendien was Van Gelder een jood, maar
dat verweet de burgemeester hem alleen als hij
heel boos was. Door deze Van Gelder was de
notaris dus zeer goed op de hoogte. Wie ook
"X" mocht zijn, waarom bediende hij zich van
zo'n vileine, anonieme schrijfmethode?
De Wieringer Courant probeert de kwestie belache
lijk te maken met een tweespraak tussen Harm en
Teun.
GESPREK TUSSCIIEN, HARM EN TEUN
"Ik noem mijn naam niet, omdat, deed ik dat wel, op
Wieringen de klachten als een persoonlijke strijd tussen
de heer Peereboom en mij zou worden opgevat, wat het
Notaris Obreen op latere leeftijd. geval niet is.Het is voor de ingezetenen niet mogelijk
op de gewone wijze voor recht en billijkheid op te ko
men, omdat zij dan terstond in hun persoonlijke belangen worden geschaad. Ik noem slechts het geval van
een geacht raadslid die een opzienbarende procedure tegen B&W voerde en die procedure ook won. Dit
zelfde raadslid kreeg onlangs een informatie in handen omtrent zijn financiële toestand, afkomstig van de
Wieringer Correspondent van het Provinciale Informatiebureau, waarin hij als een financiële zwalker werd
afgeschilderd. Intussen bleek de onjuistheid van die informatie en kreeg die correspondent zijn ontslag.
Men sprak onlangs druk over een geval van valsheid in geschrifte, waarin een lid van de middenstand
betrokken was (zoals later bleek, ten onrechte), wiens gehele bestaan van de uitslag van die strafzaak af
hankelijk was. Die heer zocht op een goede dag de burgemeester op om hem te vragen met welke bedoeling
deze de toedracht van deze strafzaak aan Jan en Alleman vertelde?"
HARM. 0, Teun, als |e al die naastenliefde
van mijnheer X door je neusgaten opsnuif, want
ze is Ic hoog verheven en te lein, om ze lang»
den gewonen weg naar je denkorganen te gelei
den,.... dan zink je in het niet en vol ootmoed
■hef je een danklied aan cn prijs je de verheven
■uitvloeisels van den groolen onbekende:
O, ex der exxen, geest der geesten,
Ik ruik U, maar aanschouw U niet I'
Dugeur van thee, zeep, duode beesten..;.
Gaat van U uit tot in 't verschiet il
De rijst en brij vloeit uil uw. mouwen,
Wie zou, nl maskert g' uw gezicht
Van zulk een, eenheidsworst niet houèn
Gij zijl ons licilGij zijt ons lichtl!
TEUN, Amenl Ja, mijn vriend, als wij
lie.ni ons eens goed indenken, dan verafschuwen
wij ons zelf, als akelige egoislischc wezens;' wif
schrapen maar en clcn maar cn de grootc X deelt
misschien van zijn matig rantsoentje nog aan zijn
hu urman afWerkelijk kreeg ik Zaterdag- I
nacht, na het lezen, van zijn ontboezemingen, de
..,.de nachtmerrie. De onsjes thee, de
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hóógte" - 15e jaargang nr. 4 - 2003
