-39-
Ik ga dan maar een straatje om. Het loopt met een sisser af, de Duitsers hebben zich overgegeven.
Maar de schrik zit er in en die dag kunnen we de grote blijheid en vreugde niet weer zo terug vin
den, ondanks een jeep met Canadezen die middag.
Pas dinsdag 8 mei tegen de avond, komen de Engelsen de bezetting overnemen. Wij vieren bij
meester Kuiper in huis onze bevrijding met Engelse soldaten, die drank en sigaretten meenemen.
Een beklemming valt van ons af. Ja, we zijn vrij, we mogen weer zeggen, wat we willen.
Op het land tussen de school en de Gasthuisweg, nog geheel onbebouwd, bivakkeren de Engelsen.
In de Zwinstraat lopen nog
Duitse soldaten en volgens Si
mon Kooy houdt daar dan ook
het mensdom op. De kinderen
krijgen van de Engelsen een wit
te boterham met jam. Dat zullen
ze zich altijd herinneren.
Later worden de Duitsers krijgs
gevangen weggebracht naar
Duitsland. De Engelsen blijven
nog enkele weken, ook in school
en ons huis. En als zij weggaan,
is er een leegte. Het feest is ge
vierd. Het gewone leven moet
weer beginnen. Al vaker horen
we van mensen, die nooit meer
terug zullen komen.
"De helden zijn onder ons."
De man, die zich in Kornwerderzand direct aanbood om een luik voor een schietgat onder Duits
vuur weg te halen.
Of die twee, die wapens klaarmaakten en per ongeluk een antitankgranaat afschoten over het hoofd
van een Duitse schildwacht.
Of de man, die in een telefoonpaal bezig was de draden door te knippen in de nacht en moest blij
ven wachten tot een auto met Duitse soldaten langs hem heen gereden was.
Of die mannen, die het bevolkingsregister weghaalden en het lieten inmetselen.
Geraadpleegde literatuur:
- De mannen van overste Wastenecker:
De geschiedenis van de BS in Noord-Hollands Noorderkwartier. Den Helder 1947.
- Mijn leven, maar meer nog. Het leven om mij heen door R. Jofriet (privé-herinneringen)
De Duitsers verlaten het postkantoor, de gestolen fiets wordt mee
genomen. Links Simon Numeijer (8 mei 1945)
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 15e jaargang nr. 2 - 2003
