am. S. Snooij Szn. en G. Snooij-Klein door Tiny Schermerhorn-Snooij "Een huis met een kruis", dat was het rijmpje dat Annie Lont schreef in een vorige "Op de Hoogte". Dit rijmpje zal ik veel gebruikt hebben en nog steeds gebruiken, mijn opoe deed het als een spelle tje met mij in het schijnsel van de kachel zit tend in de verstelbare leuningstoel er naast. Het ging als volgt: "Ik weet een huis met een kruis en daar woont een familie, vader, moeder, 2 kinderen, 3 poezen en 1 hond, verder zijn er koeien en paarden, rara wie of welke familie is het". De oude boerderij. Nu ik gevraagd ben om wat over mijn grootouders wat in mijn gedachten kwam. Al vragend kwam je dan met allerlei kleine de tails op de bewuste familie. Daarbij zei opoe: "Tiny, later zul je begrijpen wat er mee bedoeld wordt."En zo is het ook 'ieder huis heeft zijn kruis'. opoe en opa Snooij te schrijven was dit het eerst Voor mij als kind was het ideaal een opoe en opa op het erf te hebben wonen, altijd bereid om op te passen en als er thuis eten gekookt werd wat niet naar de mond was, dan ging je gauw naar opoe en opa. Opoe zorgde dan direct dat er appelmoes op tafel kwam en dat er meteen een bord neergezet werd, want als je moeder kwam was het al geregeld. Rechts Guurtje Klein met één van haar Opa Snooij achter koe. Bij de koe een medewerker zusters Bij mijn weten was er ook altijd wat te eten, een eigen tuin en boomgaard, kippen en vlees van eigen beesten, op zolder moest je vaak het fruit uit eigen boomgaard keren, de weckflessen nakijken en de gedroogde appeltjes verzorgen. De aardappelen werden na het koken in een grote schaal gedaan en die doopten wij dan in de boter. Groente en of vlees kreeg je op je bord. Pannenkoeken, -54- Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 15c jaargang nr. 2 - 2003

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Op de Hòògte - Wieringen | 2003 | | pagina 24