-51 -
nis stelde. Die waren vrij snel ter plaatse. Zij namen de zak mee naar de diepe achtertuin van onze
woning. In mijn herinnering waren het fosfor of brisantgranaten met een lengte van circa 45 cm
(5/6 hoekig) met een diameter van circa 7 a 8 cm. De ontsteking was een uitstekend deel, dat bij
het maken van contact een ontploffing teweegbracht. Op afstand hoorde ik dat de Duitsers een
granaat tot ontploffing brachten. Een behoorlijke knal. Einde herinnering.
Bij het schrijven van dit epistel komen meerdere herinneringen aan de Duitse bezetting naar
boven, waarvan ik mij afvraag of het nut heeft dit op papier te zetten?
Met een vriendelijke groet, S.A. Veerdig, IJmuiden
We hebben de heer Veerdig al bericht dat we graag meerdere verhalen willen ontvangen.
De redactie
Nr. 3
In de 15e jaargang no.l van Op de Hoogte op blz. 30 wordt gevraagd waar het plekje op Wieringen
is waar Wil van Dinther het schilderij van Mevr. G. Boon heeft geschilderd. Ik zend U een stukje
plattegrond van Wieringen waarop ik de juiste plaats heb aangetekend.
Al vanaf mijn 17e jaar ben ik zeer bevriend met Mevr. van Dinther en na haar huwelijk in 1947
ook met haar man Wil, die helaas in april 1997 - kort voor hun 50-jarig huwelijk - zeer plotseling is
overleden. Ik heb zelfs van 1969 t/m 1979 op de le etage van het huis gewoond waar zij op de 2e
etage woonden met op de 3e etage het atelier. Op een avond in dec. 1975 thuiskomend van mijn
werk werd ik opgevangen om naar een schilderij te kijken (hetgeen wel vaker gebeurde) en ik zei
onmiddellijk dat het wel op Wieringen zou kunnen zijn, waarop werd gereageerd met: "Waarom
denk je dat?" Mijn antwoord: "Die transparante lucht doet me aan Wieringen denken" Het bleek dat ze
kort daarvoor een tochtje naar Wieringen hadden gemaakt. Ik heb dat schilderij meteen gekocht;
Het hangt nog steeds in mijn woonkamer. Ik wist echter niet waar het was en zijzelf ook niet meer.
In mei 1976 hebben we een gezamenlijke tocht naar Wieringen gemaakt om de plek te zoeken; na
een hele dag alle kleine weggetjes heen en terug te hebben afgezocht (hoofdzakelijk Oostelijk van
Hippo, waar zij meenden dat het was) hebben we de moed opgegeven en op mijn verzoek zijn we
vanaf Hippo langs binnenweggetjes richting Westerland gegaan. Plotseling een kreet: "Hier is het!!"
Ik heb van die plek een paar foto's gemaakt, waarvan hierbij de fotokopieën in zwart/wit.
"Mijn" schilderij is van een iets grotere afstand geschilderd dan dat van Mevr.Boon. Wil schilderde
olieverven uiteraard niet ter plaatse maar maakte vrij uitgebreide potloodschetsen met kleuraandui
dingen die hij later thuis uitwerkte en soms nog wel eens een tweede wanneer het onderwerp hem
beviel. Er zit altijd wel wat "dichterlijke vrijheid" in en ze zijn dus nooit exact hetzelfde.
Wat mij echter zeer intrigeert is waar Mevr. Boon dit schilderij op de kop heeft getikt. Misschien
mag ik dit nog eens vernemen. Ook Mevr. van Dinther is daar erg benieuwd naar.
Wilt U zo goed zijn deze brief met inhoud aan Mevr. Boon door te geven?
Met vriendelijke groeten, H. C. Veltman, Castricum
Mw. Boon heeft de brief met inhoud inmiddels ontvangen.
De redactie
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Höógte" - 15e jaargang nr. 2 - 2003
