Links vacuümketel. Achterin de pers.
Nettel beschikte over veel kennissen en kocht de benodigde chemicaliën en alcohol in. Hij kocht
levende vette vis in meerdere soorten, de darmen werden verwijderd en weggegooid. De vis werd
met een hamerslagmolen gemalen en in een ketel van zo'n drie a vierhonderd liter met behulp van
een vacuümzuiger bij 40 graden zachtjes gekookt. De drab zakte uit en de olie werd boven afge
tapt. Men beschikte over twee ketels.
De benodigde stoom verkreeg men met een in Vlaardingen gehuurde locomobiel. Voor het beno
digde koelwater had men een ingegraven reservoir dat afkomstig was van de MUZ.
Scharren leverden een heldere olie. Ook werd er paling gebruikt. Om de visolie helder te krijgen
werd aluminium hydrosilicaat gebruikt. De olie werd onder vacuüm gefiltreerd in porseleinen fil
ters met fïltreerpapier.
De productie bedroeg ongeveer anderhalve liter per dag. In de Zwinstraat raakte men te klein
behuisd en Nettel adviseerde om de leegstaande RIBO te huren. Dit was de barak waar Riemersma
en De Boer hun mosselinleggerij gedreven hadden. Dit pand stond aan de noordkant van Den
Oever bij de zeedijk. Al
leen het ketelhuis res
teert er nu nog van. Een
andere Oostenrijkse ken
nis, de heer Seiffert stak
geld in de onderneming
maar had er verder geen
bemoeienissen mee.
Helemaal links RIBO.
In de tijd dat men in de
Zwinstraat werkte, is er
in, denkelijk de Schager
Courant een artikel over
het project gepubli
ceerd, waarvoor J.J. Tij-
sen de foto's maakte.
Hij was wel geïnteres
seerd in het fabricage-
-42-
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 15e jaargang nr. 2 - 2003
