0
EN VERHAAL UIT MIJN JEUGD
door Dirk Lont
Het was in 1941, ik was toen 7 jaar en woonde, op Westerklief.
Mijn moeder kwam van Den Oever en we gingen op een Zondag naar opoe te gast. Ik zat op een
kussentje voor op de stang bij mijn vader op de fiets, er waren toen nog geen kinderfietsen en ik
kon zelf ook niet eens fietsen dat heb ik pas geleerd toen ik tien jaar was.
We waren een stukje onderweg toen mijn moeder het volgende gesprek begon:
Kiek, zeit ze, dat hew je nouw mit van die Drentenesedat volk moet altijd op sundug waske in den hange
dur allegaar mesisteren broeke an de lient. Weerom dat zoks nouw altijd op zundug moet begriep ik niet.
As je dur so over nadenk den ken je an de was persies zien weer of die butenbangders vandaan komme
want aas komme we deer bij die woenwagen langs weer die Zeeuwse vrouw woent, deer hange maandus
van die verlegene grote streepte boesels, zokke hewwe we hier op Wieringen nurregus.
In as je nouw bij Jaap op de Hoogte kiek die het een vrouw
uut Frieslangd, die het de was op een houten droogrek han
gen in dat hewwe al die friese die hier woene.
As je dur over nadenk den hew je an de Hoever Marretje in
Coba, die komme boiegaar van Urk, die hewwe een lient
van los in mekaar droit touw, in as ze de was ophange moet
den droit ze dat een beetje open in den doet ze dur een punt
van de klere tusken den het ze gien kniepers nódig.
Maar an de Wieringers ken je ok wel zien wat voer menske ut binne want de skuutlui die hewwe blauwe
ongerbroeke in roodboyen hemde in as ut boere binne den hange dur blauwe broeke in kiele an de lient in
den zien je nag een hoop keer datte ze de lient teugen de zuidmuur van ut huus hange want as de zon
skient is ut deer warmer den droogt de was gauwer.
Het leek me leuk om deze herinnering op te schrijven. Het is toch een stukje geschiedenis wat wei
nig mensen weten.
Over Marretje en Coba ging het volgende verhaal.
Marretje in Coba die komme van Urk in weetje hoe ze hier komme binne?
Nouw mit een verschrikkelijke sturm binne ze hier an kommen drieve op een brok grongd, ut woide zo hard
dat ur een brok van Urk ofsloeg in deer zate Marretje in Coba op. Are menske ware nag gauw dur of
sprongen maar zullie ware te laat in doe ware ze te veert ofdreve Gelukkig kwame ze toe hier urregus bij
Noever teugen Wieringen an in zodoende woene die nouw hier an Noever.
Marretje was getrouwd met Pieterke Hegeman en zijn bijnaam was Pieterke flukstien. Hij heeft die
bijnaam gekregen omdat hij zo van flukstienen hield. Flukstienen was een spelletje.
Is er iemand die weet wat dat voor een spel was?
Het Friese wasrek
Historische Vereniging Wieringen - "Op de Hoogte" - 15e jaargang nr. 2 - 2003
